eponiem

Nederlands

Uitspraak

Geluid: eponiem (hulp, bestand)

Woordafbreking

epo·niem

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘woord dat is afgeleid van een eigennaam’ voor het eerst aangetroffen in 1981 [1]
van het Oudgriekse ἐπώνυμος, een samenstelling van ἐπί met het achtervoegsel -oniem

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eponiem	eponiemen
verkleinwoord	eponiempje	eponiempjes

Zelfstandig naamwoord

eponiem o

een woord dat gevormd is op basis van een eigennaam

- Het woord 'saxofoon' is een eponiem.

Verwante begrippen

eponymie

Vertalingen

1. een woord dat gevormd is op basis van een eigennaam

Bulgaars: епоним ^(bg) m
Duits: Eponym ^(de) o
Engels: eponym ^(en)
Frans: éponyme ^(fr) m

Italiaans: eponimo ^(it) m
Portugees: epônimo ^(pt) m
Spaans: epónimo ^(es) m
Zweeds: eponym ^(sv)

Gangbaarheid

Het woord eponiem staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'eponiem' herkend door:

54 %	van de Nederlanders;
76 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"eponiem" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.