epitheton

Nederlands

Leenwoord uit het Grieks, in de betekenis van ‘bijnaam’ voor het eerst aangetroffen in 1663 [1]
afgeleid van het Griekse 'tithèmi' [ik leg, plaats] met het voorvoegsel epi- [2]

epitheton o [3]

bijvoeglijk naamwoord dan wel een metafoor in compacte vorm, die als bijvoeglijke zinsnede wordt gebruikt
(biologie) het tweede, de soort aanduidende woord in de binaire nomenclatuur (het eerste duidt het geslacht aan)

1.

Het woord epitheton staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'epitheton' herkend door:

42 %	van de Nederlanders;
60 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	epitheton	epitheta
verkleinwoord	epithetonnetje	epithetonnetjes