eminentie

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • emi·nen·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘titel van kardinalen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1654 [1]
  • afgeleid van eminent met het achtervoegsel -ie [2] [3]
enkelvoud meervoud
naamwoord eminentie eminenties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

eminentie v [4]

  1. het eminent zijn, de voortreffelijkheid
  2. (formeel) aanspreekvorm van een kardinaal (en de grootmeester van de orde van Malta)
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord eminentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
95 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "eminentie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. eminentie op website: Etymologiebank.nl
  3. eminentie op website: Etymologiebank.nl
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.