dikte
Nederlands
Woordafbreking
- dik·te
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘de afmeting dik, het dik-zijn’ voor het eerst aangetroffen in 1351 [1]
- afgeleid van dik met het achtervoegsel -te
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | dikte | dikten, diktes |
verkleinwoord | diktetje | diktetjes |
Zelfstandig naamwoord
dikte v
- (voeding) (kookkunst) dikheid, zwaarlijvigheid
- (techniek) mate waarin iets een grote dwarsdoorsnede heeft
- de dikte van die balk is 25 centimeter
- (natuurkunde) (scheikunde) dichtheid, consistentie,
- de dikte van die olie is groot
- zwelling
- de dikte van mijn enkel is verontrustend
Afgeleide begrippen
- diktemeting
Vertalingen
2. mate waarin iets een grote dwarsdoorsnede
Werkwoord
vervoeging van |
---|
dikken |
dikte
- enkelvoud verleden tijd van dikken
- Ik dikte.
- Jij dikte.
- Hij, zij, het dikte.
- Ik dikte.
Gangbaarheid
- Het woord dikte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'dikte' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.