detineren
Nederlands
Uitspraak
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| detineren | detinerend |
| detinering | gedetineerd |
| detentie | |
Woordafbreking
- de·ti·ne·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘in hechtenis houden’ voor het eerst aangetroffen in 1574 [1]
- afgeleid van het Franse détenir (met het voorvoegsel de- en met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| detineren |
detineerde |
gedetineerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
detineren
- overgankelijk iemand van staatswege gevangen houden
- De vermoedelijke terroristen werden in Guantanomo gedetineerd.
Gangbaarheid
- Het woord detineren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'detineren' herkend door:
| 93 % | van de Nederlanders; |
| 90 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.