decadent

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • de·ca·dent
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ontaard’ voor het eerst aangetroffen in 1929 [1]
  • Ontleend aan het Franse décadent ‘in verval’ [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord decadent decadenten
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

decadent m [3]

  1. (kunst) kunstenaar wiens werk verschijnselen van een tijdperk van verval vertoont
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen decadentdecadenterdecadentst
verbogen decadentedecadenteredecadentste
partitief decadentsdecadenters-

Bijvoeglijk naamwoord

decadent [4]

  1. ontaard, verworden, verval
    • De decadente burgers gooiden de restjes van de maaltijd naar de hongerige mensen. 
  2. zeer verfijnd, maar innerlijk krachteloos
  3. duur maar smakeloos
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord decadent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "decadent" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. decadent op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.