coninc

Middelnederlands
enkelvoud meervoud
nominatief conincconinghe
genitief conincsconinghe
datief coningheconinghen
accusatief conincconinghe

Zelfstandig naamwoord

coninc m

  1. (politiek) koning
  1. «Hier omme bad hi den coninghen, als si den coninc vonden hadden, dat sijt hem boodsceipen souden.»
    Daarop verzocht hij de koningen om het aan hem te melden als zij de koning gevonden hadden.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.