concubine

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • con·cu·bi·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bijzit’ voor het eerst aangetroffen in 1451 [1]
  • afgeleid van het Latijnse cubare (liggen, slapen) met het voorvoegsel con- [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord concubine concubines
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

concubine v

  1. vrouw met wie een man in ongehuwde staat (concubinaat) samenleeft
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1.vrouw met wie een man in ongehuwde staat...   

Gangbaarheid
  • Het woord concubine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
84 %van de Nederlanders;
85 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "concubine" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. concubine op website: Etymologiebank.nl


Engels

Zelfstandig naamwoord

concubine

  1. concubine


Frans
Uitspraak
  • IPA:
Woordafbreking
  • con·cu·bi·ne
enkelvoud meervoud
zonder lidwoord met lidwoord zonder lidwoord met lidwoord
  concubine     la concubine     concubines     les concubines  

Zelfstandig naamwoord

concubine v

  1. concubine
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.