concessie

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • con·ces·sie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘tegemoetkoming, vergunning’ voor het eerst aangetroffen in 1530 [1]
  • afgeleid van cessie met het voorvoegsel con-
  • afgeleid van het Franse concession of daarvoor van het Latijnse 'concessiō'
enkelvoud meervoud
naamwoord concessie concessies
verkleinwoord concessietje concessietjes

Zelfstandig naamwoord

concessie v

  1. toegeving aan wensen of eisen van de tegenpartij met als doel om tot een overeenkomst te komen
    • Tijdens de onderhandelingen moesten beide partijen concessies doen. 
  2. vergunning van overheidswege met uitsluiting van anderen
  3. gebied waarvoor men een vergunning van de overheid heeft
Verwante begrippen
Hyponiemen
   
  • boorconcessie
  • goudconcessie
  • handelsconcessie
  • olieconcessie
  • prijsconcessie
  • tramconcessie
  • zoutconcessie
Afgeleide begrippen
   
  • concessieovereenkomst
  • concessierechten
  • concessiesysteem
  • concessieveld
  • concessiewet


Vertalingen
    1. toegeving aan wensen   
Vertalingen
    2-3   

Gangbaarheid
  • Het woord concessie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "concessie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.