toegeving
Nederlands
Woordafbreking
- toe·ge·ving
Woordherkomst en -opbouw
- van Middelnederlands toegevinge, afgeleid van toegeven met het achtervoegsel -ing [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | toegeving | toegevingen |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
toegeving v
- je standpunt veranderen om een verschil van mening kleiner maken of te beëindigen
- iets wat aan iemand speciaal, met uitsluiting van anderen, wordt gegeven
Gangbaarheid
- Het woord toegeving staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'toegeving' herkend door:
| 91 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.