compliment

Nederlands
compliment
Uitspraak
Woordafbreking
  • com·pli·ment
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘lof, begroeting’ voor het eerst aangetroffen in 1635 [1]
  • afgeleid van het Franse 'compliment' [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord compliment complimenten
verkleinwoord complimentje complimentjes

Zelfstandig naamwoord

compliment o [3]

  1. een lovende of vleiende opmerking
    • De leerlingen gaven hun docente een groot compliment voor haar grote inzet. 
Synoniemen
Hyponiemen
  • mantelzorgcompliment
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. een lovende of vleiende opmerking   

Gangbaarheid
  • Het woord compliment staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "compliment" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. compliment op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.