compliceren
Nederlands
Woordafbreking
- com·pli·ce·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verwikkelen’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1]
- afgeleid van het Franse compliquer (met het voorvoegsel com-) met het achtervoegsel -eren [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| compliceren |
compliceerde |
gecompliceerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
compliceren [3]
- overgankelijk (nodeloos) ingewikkeld maken
- De eenvoudigste zaken compliceerde zij verschrikkelijk.
Vertalingen
1.(nodeloos) ingewikkeld maken
Gangbaarheid
- Het woord compliceren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'compliceren' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.