complicatie
Nederlands
Woordafbreking
- com·pli·ca·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verwikkeling’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
- Naamwoord van handeling van compliceren met het achtervoegsel -atie [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | complicatie | complicaties |
verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
complicatie v [3]
- (medisch) bijkomende ziekte (verergering)
- Het krijgen van hart- en vaatziekten is een bekende complicatie van suikerziekte.
- verwikkeling, ongunstige samenloop
- Zembla onderzoekt in de uitzending van deze week calamiteiten in Nederlandse ziekenhuizen. Tijdens operaties kan van alles misgaan. Soms is dat te voorzien, een gevolg van de complexiteit van de operatie. Dat noemt men een complicatie. Soms is er sprake van een onvoorzien incident. Wanneer zo’n incident blijvend letsel of de dood van de patiënt tot gevolg heeft, noemt men dat een calamiteit. Hoe zwaar is de druk op de medisch specialisten?[4]
Vertalingen
1. bijkomende ziekte (verergering)
Gangbaarheid
- Het woord complicatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'complicatie' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- "complicatie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- complicatie op website: Etymologiebank.nl
- Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- NRC 4 november 2015
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.