completeren
Nederlands
Woordafbreking
- com·ple·te·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘voltallig maken’ voor het eerst aangetroffen in 1816 [1]
- afgeleid van het Franse compléter (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| completeren |
completeerde |
gecompleteerd |
| zwak -d | volledig | |
Afgeleide begrippen
- completering
Gangbaarheid
- Het woord completeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'completeren' herkend door:
| 94 % | van de Nederlanders; |
| 83 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.