compagnie

• Geluid:  compagnie    (hulp, bestand)

• com·pag·nie

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onderafdeling van bataljon’ voor het eerst aangetroffen in 1592 [1]
• afgeleid van het Franse 'compagnie' (gezelschap, omgang) (met het voorvoegsel com-) [2]

compagnie v

1. (militair) onderdeel van een bataljon, bestaande uit ongeveer 100-150 manschappen onderverdeeld in pelotons

1. • De hele compagnie was aangetreden.  [3]

2. een gezelschap met commerciële doelstellingen, gewoonlijk met een toegekend monopolie, vennootschap, handelsvereniging

1. • Er waren compagnieën voor de kolonisatie overzee, maar ook op de woeste gronden van Drenthe. 

• paradecompagnie

• compagnieschap

• Het woord compagnie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'compagnie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.