combinatoriek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • com·bi·na·to·riek
Woordherkomst en -opbouw
  • met het voorvoegsel com-
enkelvoud meervoud
naamwoord combinatoriek -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

combinatoriek v

  1. (wiskunde) onderdeel van de discrete wiskunde en kansrekening waarin wordt onderzocht welke variaties, permutaties, combinaties de waarden van een eindige verzameling kunnen hebben
  2. (taalkunde) het geheel aan collocaties, (vaste verbindingen in een taal)
Verwante begrippen

Gangbaarheid

  • Het woord 'combinatoriek' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.