combinatoriek
Nederlands
Woordafbreking
- com·bi·na·to·riek
Woordherkomst en -opbouw
- met het voorvoegsel com-
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | combinatoriek | - |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
combinatoriek v
- (wiskunde) onderdeel van de discrete wiskunde en kansrekening waarin wordt onderzocht welke variaties, permutaties, combinaties de waarden van een eindige verzameling kunnen hebben
- (taalkunde) het geheel aan collocaties, (vaste verbindingen in een taal)
Gangbaarheid
- Het woord 'combinatoriek' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.