blunder

Nederlands

Uitspraak

Geluid: blunder (hulp, bestand)

Woordafbreking

blun·der

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘domme fout’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1]
Een Engels leenwoord, op zijn beurt ontleend aan het Oudnoorse "blundra", verwant aan het Nederlandse blind. [2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	blunder	blunders
verkleinwoord	blundertje	blundertjes

Zelfstandig naamwoord

blunder m

een onverwacht domme, vaak erg publieke, daad die meestal iemands geloofwaardigheid aantast

- Als hij nu maar niet een of andere blunder maakt!

Synoniemen

faux pas, blooper

Vertalingen

1. een onverwacht domme, vaak erg publieke, daad die meestal iemands geloofwaardigheid aantast

Duits: Ausrutscher ^(de) m, Bock ^(de) m, Fauxpas ^(de) m, Patzer ^(de) m, Schnitzer ^(de) m
Engels: stumble ^(en)

Spaans: error craso ^(es) m, pifia ^(es) v

Gangbaarheid

Het woord blunder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'blunder' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Werkwoord

vervoeging van
blunderen

blunder

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blunderen
- Ik blunder.
gebiedende wijs van blunderen
- Blunder!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blunderen
- Blunder je?

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.