Bock

Niet te verwarren met: воск, bock

Duits

Zelfstandig naamwoord

Bock m

  1. (dierkunde) bok
  2. (muziekinstrument) een bepaald soort doedelzak, gebruikelijk in Beieren.
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief BockBöcke
genitief Bocks
Bockes		Böcke
datief Bock
Bocke		Böcken
accusatief BockBöcke
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.