bjørn

Deens

Zelfstandig naamwoord

bjørn g

  1. (dierkunde), (zoogdieren), (roofdieren) beer
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bjørn     bjørnen     bjørne     bjørnene  
genitief   bjørns     bjørnens     bjørnes     bjørnenes  


Faeröers

Zelfstandig naamwoord

bjørn v

  1. (dierkunde), (zoogdieren), (roofdieren) beer
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bjørn     bjørnin     bjarnir     bjarnirnar  
genitief   bjarnar     bjarnarinnar     bjarna     bjarnanna  
datief   bjørn     bjørnini     bjørnum, bjarnum     bjørnunum, bjarnunum  
accusatief   bjørn     bjørnina     bjarnir     bjarnirnar  


Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA:
Woordafbreking
  • bjørn
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse naamwoord bjǫrn.

Zelfstandig naamwoord

bjørn m

  1. (dierkunde), (zoogdieren), (roofdieren) beer
Verbuiging
m enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bjørn     bjørnen     bjørner     bjørnene  
genitief   bjørns     bjørnens     bjørners     bjørnenes  
Synoniemen


Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA:
Woordafbreking
  • bjørn
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse naamwoord bjǫrn.

Zelfstandig naamwoord

bjørn m

  1. (dierkunde), (zoogdieren), (roofdieren) beer
Verbuiging
m enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bjørn     bjørnen     bjørnar     bjørnane  
genitief                        
Synoniemen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.