bijklank

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • bijĀ·klank
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord bijklank bijklanken
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

bijklank m

  1. een associatie die onwillekeurig door iets wordt opgeroepen
    • Zijn naam heeft daardoor een nare bijklank gekregen. 
  1. (muziek) meeklinkende ongewenste klank
Synoniemen

Gangbaarheid

  • Het woord bijklank staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.