benoemen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: benoemen (hulp, bestand)

Woordafbreking

be·noe·men

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van noemen met het voorvoegsel be-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
benoemen	benoemde	benoemd
zwak -d	volledig

Werkwoord

benoemen

overgankelijk ~ tot iemand aanwijzen voor het vervullen van een bepaald ambt

- Hij werd tot gouverneur benoemd.
overgankelijk (taalkunde) ~ als vaststellen tot welke woordsoort een bepaald woord behoort

- Het woord "beter" in de zin "Een beter huis" wordt als een bijvoeglijk naamwoord benoemd.
iets een naam geven

- Wij kunnen zijn kapsel moeilijk benoemen.

Hyponiemen

herbenoemen

Afgeleide begrippen

benoembaar, benoeming, herbenoembaar

Vertalingen

1.

Engels: nominate ^(en)
Pools: nazwać ^(pl)

Spaans: nombrar ^(es), nominar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord benoemen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'benoemen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.