beambte

spoorwegbeambte uit Sri Lanka

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • be·amb·te
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘functionaris’ voor het eerst aangetroffen in 1729 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord beambte beambten
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

beambte v / m [3]

  1. (beroep) functionaris die een lager ambt uitoefent
    • De postbeambte bezorgde de post en zat achter de balie van het postkantoor. 
Verwante begrippen
Hyponiemen
  • douanebeambte
  • havenbeambte
  • inlichtingenbeambte
  • kanaalbeambte
  • keuringsbeambte
Afgeleide begrippen
  • beambtenbaan, beambtenbond
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord beambte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
94 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "beambte" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. beambte op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.