auditie

• Geluid:  auditie    (hulp, bestand)

• au·di·tie

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘niet-openbare muziekuitvoering’ voor het eerst aangetroffen in 1916 [1]
• afgeleid van het Franse audition of daarvoor van het Latijnse 'audītiō' met het achtervoegsel -ie [2]

auditie v

1. (muziek) een examen waarbij iemand zijn muzikale vaardigheden in klank bewijst

1. • Ik moet morgen op auditie. 

2. bij uitbreiding een examen in een andere uitvoerende kunstvorm, zoals toneel of dans

1. • Om in aanmerking te komen voor de hoofdrol in de nieuwe film moest ik eerst auditie doen. 

• auditief, auditiezaal

• auditeren

• Het woord auditie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'auditie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.