attributie
Nederlands
Woordafbreking
- at·tri·bu·tie
Woordherkomst en -opbouw
- afgeleid van attribuut met het achtervoegsel -ie
- afgeleid van het Franse attribution of daarvoor van het Latijnse 'attributio' (assignatie, attribuut)
- Naamwoord van handeling van attribueren met het achtervoegsel -tie
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | attributie | attributies |
| verkleinwoord | attributietje | attributietjes |
Zelfstandig naamwoord
attributie v [1]
- de toekenning, toeschrijving, toedeling
- (juridisch) de rechtstreekse toekenning van een bevoegdheid tot rechtspraak of bestuur aan een overheidsorgaan.
Gangbaarheid
- Het woord attributie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'attributie' herkend door:
| 89 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.