afbrokkelen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • af·brok·ke·len
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
afbrokkelen
brokkelde af
afgebrokkeld
zwak -d volledig

Werkwoord

afbrokkelen

  1. ergatief geleidelijk brokstukken verliezen
    • Het Byzantijnse Rijk is na de verovering door de Kruisvaarders in 1204 alleen maar verder afgebrokkeld tot het in 1453 ophield te bestaan. 
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord afbrokkelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.