aanvaring

• Geluid:  aanvaring    (hulp, bestand)
• IPA: / 'aɱˌvarɪŋ /

• aan·va·ring

• Naamwoord van handeling van aanvaren met het achtervoegsel -ing.

aanvaring v

1. (scheepvaart) botsing van een schip met een ander schip of object

1. • Als een vrachtschip een aanvaring heeft met een plezierjacht loopt het meestal slecht af met het plezierjacht. 

2. (figuurlijk) conflict

1. • De leraren hadden vaak een aanvaring met de opstandige student. 

1. • Pubers behoren vaak aanvaringen te hebben met hun ouders. 

• Het woord aanvaring staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'aanvaring' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.