Wolf

Duits
Uitspraak
  • IPA: /vɔlf/
Woordafbreking
  • Wolf

Zelfstandig naamwoord

Wolf m

  1. (dierkunde) wolf
  1. «Der Wolf ist ein Raubtier.»
    De wolf is een roofdier.
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief der Wolfdie Wölfe
genitief des Wolfesder Wölfe
datief dem Wolf(e)den Wölfen
accusatief den Wolfdie Wölfe
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.