Schuh

Duits
Uitspraak
  • IPA: /ʃuː/
Woordafbreking
  • Schuh

Zelfstandig naamwoord

Schuh m

  1. schoen
«Nur sein linker Schuh glänzte frisch geputzt.»
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief der Schuhdie Schuhe
genitief des Schuhsder Schuhe
datief dem Schuhden Schuhen
accusatief den Schuhdie Schuhe
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.