Harfe

Duits

Zelfstandig naamwoord

Harfe v

  1. (muziekinstrument) harp
  1. «Harfen waren schon 3000 v. Chr. in Ägypten und bei den Sumerern bekannt.»
    Harpen waren reeds in 3000 v. Chr. bekend in Egypte en Soemerië.
Verbuiging
Hyperoniemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • Harfe spielen
een harp spelen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.