Erde

Niet te verwarren met: erde

Duits

Zelfstandig naamwoord

Erde v

  1. aarde (grondsoort)
  1. «Sie nahm eine Handvoll Erde.»
    Ze nam een handvol aarde.
  2. (astronomie) aarde (planeet)
  1. «Die Erde dreht sich um die Sonne.»
    De aarde draait om de zon.
  2. grond (vaste ondergrond)
  1. «Er fiel auf die Erde.»
    Hij viel op de grond.
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief die Erdedie Erden
genitief der Erdeder Erden
datief der Erde(n)den Erden
accusatief die Erdedie Erden
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.