bie

See also: bié, biè, biē, biě, -bie, and bi'e

Albanian

Etymology 1

From dialectal bjej, from Proto-Albanian *bera, from Proto-Indo-European *bʰerH- (“to strike”) (compare Old English berian, Latin ferīre).

Alternative forms
  • bjej

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbiɛ/

Verb

bie (first-person singular past tense rashë, participle rënë)

  1. to fall
  2. to beat
  3. to strike
Conjugation
conjugation of bie
participle
(pjesorja)		 rënë
gerund — present
(përcjellorja — koha e tashme)		 duke rënë
gerund — past
(përcjellorja — koha e kryer)		 duke pasë rënë
infinitive
(paskajorja)		 për të rënë
singular
(numri njëjës)		 plural
(numri shumës)
1st person
(veta e parë)		 2nd person
(veta e dytë)		 3rd person
(veta e tretë)		 1st person
(veta e parë)		 2nd person
(veta e dytë)		 3rd person
(veta e tretë)
indicative
(mënyra dëftore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 bie bie bie biem bini bien
imperfect
(koha e pakryer)		 bija bije binte binim binit binin
simple past
(koha e kryer e thjeshtë)		 rashë re ra ramë ratë ranë
perfect
(koha e kryer)		 kam rënë ke rënë ka rënë kemi rënë keni rënë kanë rënë
pluperfect
(koha e kryer e tejshkuar)		 pata rënë pate rënë pati rënë patëm rënë patët rënë patën rënë
future
(koha e ardhme)		 do të bie do të biesh do të bjerë do të biem do të bini do të bien
future perfect
(koha e ardhme e përparme)		 do të kem rënë do të kesh rënë do të ketë rënë do të kemi rënë do të keni rënë do të kenë rënë
subjunctive
(mënyra lidhore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 të bie të biesh të bjerë të biem të bini të bien
past
(koha e pakryer)		 të bija të bije të binte të binim të binit të binin
perfect
(koha e kryer)		 të kem rënë të kesh rënë të ketë rënë të kemi rënë të keni rënë të kenë rënë
pluperfect
(koha e kryer e tejshkuar)		 të kisha rënë të kishe rënë të kishte rënë të kishim rënë të kishit rënë të kishin rënë
conditional
(mënyra kushtore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 do të bija do të bije do të binte do të binim do të binit do të binin
perfect
(koha e kryer)		 do të kisha rënë do të kishe rënë do të kishte rënë do të kishim rënë do të kishit rënë do të kishin rënë
optative
(mënyra dëshirore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 rënça rënç rëntë rënçim rënçit rënçin
perfect
(koha e kryer)		 paça rënë paç rënë pastë rënë paçim rënë paçit rënë paçin rënë
admirative
(mënyra habitore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 rënkam rënke rënka rënkemi rënkeni rënkan
imperfect
(koha e pakryer)		 rënkësha rënkëshe rënkësh rënkëshim rënkëshit rënkëshin
perfect
(koha e kryer)		 paskam rënë paske rënë paska rënë paskemi rënë paskeni rënë paskan rënë
pluperfect
(koha e kryer)		 paskësha rënë paskëshe rënë paskësh rënë paskëshim rënë paskëshit rënë paskëshin rënë
imperative
(mënyra urdhërore)		 — ti — — ju —
bjer bini

Etymology 2

From *bier, from Proto-Albanian *berja, from *bʰér-io-, from Proto-Indo-European *bʰer- (cf. English bear).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbiɛ/

Verb

bie (first-person singular past tense prura, participle prurë)

  1. to bring
Conjugation
conjugation of bie
participle
(pjesorja)		 prurë
gerund — present
(përcjellorja — koha e tashme)		 duke prurë
gerund — past
(përcjellorja — koha e kryer)		 duke pasë prurë
infinitive
(paskajorja)		 për të prurë
singular
(numri njëjës)		 plural
(numri shumës)
1st person
(veta e parë)		 2nd person
(veta e dytë)		 3rd person
(veta e tretë)		 1st person
(veta e parë)		 2nd person
(veta e dytë)		 3rd person
(veta e tretë)
indicative
(mënyra dëftore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 bie bie bie biem bini bien
imperfect
(koha e pakryer)		 bija bije binte binim binit binin
simple past
(koha e kryer e thjeshtë)		 prura prure pruri prumë prutë prunë
perfect
(koha e kryer)		 kam prurë ke prurë ka prurë kemi prurë keni prurë kanë prurë
pluperfect
(koha e kryer e tejshkuar)		 pata prurë pate prurë pati prurë patëm prurë patët prurë patën prurë
future
(koha e ardhme)		 do të bie do të biesh do të bjerë do të biem do të bini do të bien
future perfect
(koha e ardhme e përparme)		 do të kem prurë do të kesh prurë do të ketë prurë do të kemi prurë do të keni prurë do të kenë prurë
subjunctive
(mënyra lidhore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 të bie të biesh të bjerë të biem të bini të bien
past
(koha e pakryer)		 të bija të bije të binte të binim të binit të binin
perfect
(koha e kryer)		 të kem prurë të kesh prurë të ketë prurë të kemi prurë të keni prurë të kenë prurë
pluperfect
(koha e kryer e tejshkuar)		 të kisha prurë të kishe prurë të kishte prurë të kishim prurë të kishit prurë të kishin prurë
conditional
(mënyra kushtore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 do të bija do të bije do të binte do të binim do të binit do të binin
perfect
(koha e kryer)		 do të kisha prurë do të kishe prurë do të kishte prurë do të kishim prurë do të kishit prurë do të kishin prurë
optative
(mënyra dëshirore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 prufsha prufsh pruftë prufshim prufshit prufshin
perfect
(koha e kryer)		 paça prurë paç prurë pastë prurë paçim prurë paçit prurë paçin prurë
admirative
(mënyra habitore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme)		 prukam pruke pruka prukemi prukeni prukan
imperfect
(koha e pakryer)		 prukësha prukëshe prukësh prukëshim prukëshit prukëshin
perfect
(koha e kryer)		 paskam prurë paske prurë paska prurë paskemi prurë paskeni prurë paskan prurë
pluperfect
(koha e kryer)		 paskësha prurë paskëshe prurë paskësh prurë paskëshim prurë paskëshit prurë paskëshin prurë
imperative
(mënyra urdhërore)		 — ti — — ju —
bjer bini

Synonyms
Derived terms
See also

Daasanach

Noun

bie

  1. water

Further reading
  • Mauro Tosco, The Dhaasanac Language: Grammar, Text, Vocabulary of a Cushitic Language of Ethiopia

Danish

Etymology

From Old Norse bíða, from Proto-Germanic *bīdaną (“to wait, await”).

Pronunciation
  • IPA(key): /biːə/, [ˈb̥iːə]

Verb

bie (imperative bi, infinitive at bie, present tense bier, past tense biede, perfect tense har biet)

  1. (dated) stay, wait

Limburgish

Etymology 1

From Middle Dutch bi, from Old Dutch bi, from Proto-Germanic *bi, from Proto-Indo-European *h₁epi.

Pronunciation
  • IPA(key): [bi˨]

Preposition

bie

  1. at (+dative)

Etymology 2

From Middle Dutch bië, from Old Dutch *bīa, from Proto-Germanic *bijō.

Pronunciation
  • IPA(key): [bi˦]

Noun

bie f

  1. bee
Inflection
Inflection
Root singular Root plural Diminutive singular Diminutive plural
Nominative bie bieje bieke biekes
Genitive bie bieje biekes biekes
Locative biejes biejeser biejeske biejeskes
Dative* - - - -
Accusative* bie - - -
  • The dative and accusative are obsolete nowadays, the nominative is used instead.

Mandarin

Romanization

bie

  1. Nonstandard spelling of biē.
  2. Nonstandard spelling of bié.
  3. Nonstandard spelling of biě.
  4. Nonstandard spelling of biè.

Usage notes
  • English transcriptions of Mandarin speech often fail to distinguish between the critical tonal differences employed in the Mandarin language, using words such as this one without the appropriate indication of tone.

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch *bīa, from Proto-Germanic *bijō.

Noun

bië f

  1. bee

Inflection

This noun needs an inflection-table template.

Descendants

Further reading
  • “bie”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • “bie”, in Middelnederlandsch Woordenboek, 1929

Norwegian Bokmål

Etymology 1

From Old Norse bý, from Proto-Germanic *bijō, from Proto-Indo-European *bʰī-.

Noun

bie f or m (definite singular bia or bien, indefinite plural bier, definite plural biene)

  1. a bee
Derived terms

Etymology 2

From Old Norse bíða

Verb

bie (present tense bier, past tense bia or biet, past participle bia or biet) or
bie (present tense bier, simple past bidde, past participle bidd)

  1. (archaic) to wait

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse bý.

Noun

bie f (definite singular bia, indefinite plural bier, definite plural biene)

  1. a bee (insect)

Derived terms

References

Old Irish

Etymology 1

Verb

bie

  1. second-person singular future absolute of at·tá

Etymology 2

Verb

bie

  1. third-person singular preterite relative of benaid

Tagalog

Alternative forms

Noun

bié

  1. life
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.