colonus

colonus (Latein)

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ colōnuscolōnī
Genitiv colōnīcolōnōrum
Dativ colōnōcolōnīs
Akkusativ colōnumcolōnōs
Vokativ colōnecolōnī
Ablativ colōnōcolōnīs

Worttrennung:

co·lo·nus, Genitiv: co·lo·ni

Bedeutungen:

[1] Landwirtschaft: Bauer, Ackerbauer, Landmann, Landwirt
[2] Landwirtschaft: Pächter
[3] Einwohner einer römischen oder latinischen Kolonie; Ansiedler, Siedler, Kolonist
[4] Einwohner einer nichtrömischen Kolonie oder Siedlung; Bewohner, Einwohner

Herkunft:

von dem Verb colere  labebauen[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] agricola

Beispiele:

[1] „et virum bonum quom laudabant, ita laudabant: bonum agricolam bonumque colonum;“ (Cato, agr., pr. 2)[2]
[1] Colonus, quod decumanorum iniurias ferre non poterat, ex agro profugerat.

Wortbildungen:

colonia, colonicus

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „colonus
[1–4] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „colonus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1281–1282.
[1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „colonus
[1–4] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „colonus“ Seite 39.

Quellen:

  1. Alois Walde, Johann Baptist Hofmann: Lateinisches etymologisches Wörterbuch. 3., neubearbeitete Auflage. Erster Band: A–L, Carl Winter’s Universitätsbuchhandlung, Heidelberg 1938 (Online), Seite 247.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 6.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.