Zelfreplicatie
Zelfreplicatie is elk gedrag van een systeem dat resulteert in de constructie van een identieke kopie van dat systeem. Dit is een van de kenmerken van leven.
In een geschikte omgeving reproduceren biologische cellen door middel van celdeling. Tijdens de celdeling wordt het DNA uit de celkern gerepliceerd en tijdens de voortplanting doorgegeven aan nakomelingen. Biologische virussen kunnen ook reproduceren, maar om hiertoe in staat te zijn dient het virus eerst door middel van een infectieproces de reproductieve machinerie van de geïnfecteerde cellen te hebben overgenomen. Ook schadelijke prionen (eiwitten) kunnen repliceren door normale prionen in rogue-vormen om te zetten.[1]
Computervirussen reproduceren zichzelf door gebruik te maken van de reeds in computers aanwezige hardware en software. Zelfreplicatie in de robotica is behalve een actueel onderzoeksgebied ook een populair onderwerp in de sciencefiction. Elk zelfreplicerend mechanisme dat geen perfecte kopie van zichzelf maakt, zal dus resulteren in het ontstaan van verschillende varianten van het oorspronkelijke systeem. Zo'n systeem zal onderhevig zijn aan natuurlijke selectie, aangezien de varianten die er beter in slagen om in hun omgeving voort te bestaan zich in groteren getale zullen repliceren dan varianten die minder aan hun omgeving zijn aangepast.