Wimbledon 2018

De 132e editie van het Wimbledon Championship werd gespeeld van maandag 2 tot en met zondag 15 juli 2018.[1] Voor de vrouwen was dit de 125e editie van het Engelse graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Engelse hoofdstad Londen.

Wimbledon Championships 2018
Officiële naamThe Wimbledon Championships
Editie2018 (132e editie)
Stad, landWimbledon, Engeland
LocatieAll England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum2–15 juli
AuspiciënITF
Categoriegrandslamtoernooi
Prijzengeld£ 34.000.000[1]
Deelnemers128S, 128Q, 64D, 48X
Ondergrondgras, buiten
Websitewww.wimbledon.com
Winnaars
Mannen enkel Novak Đoković
Vrouwen enkel Angelique Kerber
Mannen dubbel Mike Bryan
Jack Sock
Vrouwen dubbel Barbora Krejčíková
Kateřina Siniaková
Gemengd dubbel Alexander Peya
Nicole Melichar
Vorige: 2017  Volgende: 2019
Portaal    Tennis

Bij het mannenenkelspel was de Zwitser Roger Federer de titelverdediger. Hij werd echter in de kwartfinale uitgeschakeld door de latere finalist Kevin Anderson, die op zijn beurt in de finale het hoofd boog voor Novak Đoković. De titelverdedigster bij het vrouwen­enkelspel, Garbiñe Muguruza uit Spanje, kwam niet voorbij de tweede ronde – de Duitse Angelique Kerber versloeg Serena Williams in de finale, en won daarmee haar derde grandslamtitel.

Het mannendubbelspel werd in 2017 gewonnen door de Pool Łukasz Kubot en Marcelo Melo uit Brazilië – dit jaar waren Mike Bryan en Jack Sock de sterksten. Titelhoudsters bij de vrouwen waren de Russinnen Jekaterina Makarova en Jelena Vesnina – de Tsjechische dames Barbora Krejčíková en Kateřina Siniaková zegevierden voor het eerst op Wimbledon, na een eerdere grandslamtitel op Roland Garros 2018. Titelhouders in het gemengd dubbelspel zijn de Zwitserse Martina Hingis en de Schot Jamie Murray.

De Nederlandse rolstoelspeelster Diede de Groot prolongeerde haar enkelspeltitel in die discipline – in de finale versloeg zij landgenote Aniek van Koot. Vervolgens pakte zij ook de dubbelspeltitel, samen met de Japanse Yui Kamiji.

Toernooikalender

Bron:[2]

Wimbledonjuli 2018
maa 2din 3woe 4don 5vrij 6zat 7zon 8maa 9din 10woe 11don 12vrij 13zat 14zon 15
mannenenkelspel1e ronde2e ronde3e rondem
i
d
d
l
e

s
u
n
d
a
y		4e rondekwart­finalehalve finalefinale
vrouwenenkelspel1e ronde2e ronde3e ronde4e rondekwart­finalehalve finalefinale
mannendubbelspel1e ronde2e ronde3e rondekwart­finalehalve finalefinale
vrouwendubbelspel1e ronde2e ronde3e rondekwart­finalehalve finalefinale
gemengd dubbelspel1e ronde2e ronde2e ronde3e rondekwart­finalehalve finalefinale

Enkelspel
Winnaar bij de mannen, Novak Đoković
Winnares bij de vrouwen, Angelique Kerber

Mannen

Titelverdediger was de Zwitser Roger Federer. Hij verloor in de kwartfinale van de Zuid-Afrikaan Kevin Anderson. De finale ging tussen Anderson en Novak Đoković. Đoković won in drie sets, het was zijn vierde Wimbledontitel.

Vrouwen

Titelverdedigster Garbiñe Muguruza uit Spanje verloor in de tweede ronde van Alison Van Uytvanck. Het toernooi werd gewonnen door de Duitse Angelique Kerber – in de finale versloeg zij Serena Williams (VS) in twee sets.

Dubbelspel

Mannen

Titelverdedigers waren Łukasz Kubot uit Polen en de Braziliaan Marcelo Melo – zij kwamen niet verder dan de tweede ronde. De Amerikanen Mike Bryan en Jack Sock gingen met de titel naar huis – in de finale hadden zij vijf sets nodig om Raven Klaasen en Michael Venus te bedwingen.

Vrouwen

Titelhoudsters waren de twee Russinnen Jekaterina Makarova en Jelena Vesnina – Vesnina kon haar titel niet verdedigen, wegens een blessure; Makarova kwam, met Vera Zvonarjova aan haar zijde, niet verder dan de tweede ronde. Het toernooi werd gewonnen door het Tsjechische duo Barbora Krejčíková en Kateřina Siniaková – in de finale versloegen zij Nicole Melichar en Květa Peschke.

Gemengd

De titel werd in 2017 gewonnen door Martina Hingis uit Zwitserland en Jamie Murray uit Schotland. Hingis is gestopt met haar professionele tennisloopbaan.

Kwalificatietoernooi

Algemene regels – Aan het hoofdtoernooi (enkelspel) doen bij de mannen en vrouwen elk 128 tennissers mee. De 104 beste mannen en 108 beste vrouwen van de wereldranglijst die zich inschrijven worden rechtstreeks toegelaten. Acht mannen en acht vrouwen krijgen van de organisatie een wildcard. Voor de overige ingeschrevenen resteren dan nog zestien plaatsen bij de mannen en twaalf plaatsen bij de vrouwen in het hoofdtoernooi – deze plaatsen worden via het kwalificatietoernooi ingevuld. Aan dit kwalificatietoernooi doen nog eens 128 mannen en 96 vrouwen mee. – Ook voor het dubbelspel worden kwalificaties gespeeld, voor acht plaatsen in het hoofdtoernooi: vier voor mannenkoppels en vier voor vrouwenkoppels.

De kwalificatiewedstrijden werden gespeeld op het Bank of England Sports Centre in Roehampton[3] en vonden plaats van maandag 25 tot en met donderdag 28 juni 2018.[1]

De volgende deelnemers aan het kwalificatietoernooi wisten zich een plaats te veroveren in de hoofdtabel:

Mannenenkelspel

  1. Christian Harrison
  2. Ruben Bemelmans
  3. Dennis Novak
  4. Grégoire Barrère
  5. Stefano Travaglia
  6. Norbert Gombos
  7. Stéphane Robert
  8. Jason Kubler
  9. Yannick Maden
  10. John-Patrick Smith
  11. Christian Garín
  12. Ernests Gulbis
  13. Alex Bolt
  14. Benjamin Bonzi
  15. Bradley Klahn
  16. Thomas Fabbiano
Lucky losers
  1. Bernard Tomic
  2. Peter Polansky
  3. Michael Mmoh
  4. Hubert Hurkacz
  5. Lorenzo Sonego
  6. Simone Bolelli

Vrouwenenkelspel

  1. Alexandra Dulgheru
  2. Eugenie Bouchard
  3. Sara Sorribes Tormo
  4. Antonia Lottner
  5. Claire Liu
  6. Vera Zvonarjova
  7. Viktoriya Tomova
  8. Mona Barthel
  9. Jevgenia Rodina
  10. Elena Gabriela Ruse
  11. Vitalia Djatsjenko
  12. Barbora Štefková

Mannendubbelspel

  1. Sriram Balaji & Vishnu Vardhan
  2. Kevin Krawietz & Andreas Mies
  3. Andre Begemann & Yasutaka Uchiyama
  4. Austin Krajicek & Jeevan Nedunchezhiyan

Vrouwendubbelspel

  1. Ysaline Bonaventure & Bibiane Schoofs
  2. Alexa Guarachi & Erin Routliffe
  3. Han Xinyun & Luksika Kumkhum
  4. Arina Rodionova & Maryna Zanevska
Lucky losers
  1. Nicola Geuer & Viktorija Golubic
  2. Georgina García Pérez & Fanny Stollár
  3. Anna Blinkova & Markéta Vondroušová

Junioren

Meisjes enkelspel
Finale: Iga Świątek (Polen) won van Leonie Küng (Zwitserland) met 6-4, 6-2[4]

Meisjes dubbelspel
Finale: Wang Xinyu (China) en Wang Xiyu (China) wonnen van Caty McNally (VS) en Whitney Osuigwe (VS) met 6-2, 6-2

Jongens enkelspel
Finale: Tseng Chun-hsin (Taiwan) won van Jack Draper (VK) met 6-1, 6-7, 6-4

Jongens dubbelspel
Finale: Yankı Erel (Turkije) en Otto Virtanen (Finland) wonnen van Nicolás Mejía (Colombia) en Ondřej Štyler (Tsjechië) met 7-6, 6-4

Rolstoeltennis

Rolstoelvrouwenenkelspel
Finale: Diede de Groot (Nederland) won van Aniek van Koot (Nederland) met 6-3, 6-2

Rolstoelvrouwendubbelspel
Finale: Diede de Groot (Nederland) en Yui Kamiji (Japan) wonnen van Sabine Ellerbrock (Duitsland) en Lucy Shuker (VK) met 6-1, 6-1

Rolstoelmannenenkelspel
Finale: Stefan Olsson (Zweden) won van Gustavo Fernández (Argentinië) met 6-2, 0-6, 6-3

Rolstoelmannendubbelspel
Finale: Alfie Hewett (VK) en Gordon Reid (VK) wonnen van Joachim Gérard (België) en Stefan Olsson (Zweden) met 6-1, 6-4

Wimbledon

1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967

↓ open tijdperk ↓

1968 (m-v) · 1969 (m-v) · 1970 (m-v) · 1971 (m-v) · 1972 (m-v) · 1973 (m-v) · 1974 (m-v) · 1975 (m-v) · 1976 (m-v) · 1977 (m-v-vd) · 1978 (m-v) · 1979 (m-v) · 1980 (m-v-vd-gd) · 1981 (m-v-vd-gd) · 1982 (m-v-vd-gd) · 1983 (m-v-vd-gd) · 1984 (m-v-vd-gd) · 1985 (m-v-vd-gd) · 1986 (m-v-vd-gd) · 1987 (m-v-vd-gd) · 1988 (m-v-md-vd-gd) · 1989 (m-v-md-vd-gd) · 1990 (m-v-md-vd-gd) · 1991 (m-v-md-vd-gd) · 1992 (m-v-md-vd-gd) · 1993 (m-v-md-vd-gd) · 1994 (m-v-md-vd-gd) · 1995 (m-v-md-vd-gd) · 1996 (m-v-md-vd-gd) · 1997 (m-v-md-vd-gd) · 1998 (m-v-md-vd-gd) · 1999 (m-v-md-vd-gd) · 2000 (m-v-md-vd-gd) · 2001 (m-v-md-vd-gd) · 2002 (m-v-md-vd-gd) · 2003 (m-v-md-vd-gd) · 2004 (m-v-md-vd-gd) · 2005 (m-v-md-vd-gd) · 2006 (m-v-md-vd-gd) · 2007 (m-v-md-vd-gd) · 2008 (m-v-md-vd-gd) · 2009 (m-v-md-vd-gd) · 2010 (m-v-md-vd-gd) · 2011 (m-v-md-vd-gd) · 2012 (m-v-md-vd-gd) · 2013 (m-v-md-vd-gd) · 2014 (m-v-md-vd-gd) · 2015 (m-v-md-vd-gd) · 2016 (m-v-md-vd-gd) · 2017 (m-v-md-vd-gd) · 2018 (m-v-md-vd-gd) · 2019 (m-v-md-vd-gd) · 2020

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.