Peter Polansky

Tijdens deze jaren speelde Polansky voornamelijk futurestoernooien. Hij speelde in 2006 zijn eerste match op ATP-niveau op de Masters van Toronto, waar hij in de eerste ronde verloor van zijn landgenoot Frank Dancevic.

In 2007 won Polansky vier futurestoernooien, drie in januari en een in maart. In januari 2008 won hij zijn vijfde futurestoernooi. In 2009 kwam hij voor het eerst op de hoofdtabel van een grandslamtoernooi. Polansky wist zich via de kwalificaties te plaatsen voor de Australian Open, waar hij in de eerste ronde verloor. Hetzelfde gebeurde op Roland Garros en de US Open. In augustus 2009 boekte hij zijn eerste zege op ATP-niveau. Hij versloeg zijn landgenoot Bruno Agostinelli in de eerste ronde van de Masters van Montréal, maar verloor in de tweede van Novak Đoković. In oktober bereikte hij met de 164e plaats zijn hoogste ranking op de ATP-ranglijst. In 2010 bleven de goede resultaten uit. Zijn beste resultaat van de eerste helft van het jaar was een halve finale in een challenger. Tijdens de zomer wist hij zich te plaatsen voor de Canada Masters en de US Open, waar hij telkens de tweede ronde haalde. Het was de eerste maal dat Polansky een match won op de hoofdtabel van een grandslamtoernooi. Hij versloeg Juan Monaco in de eerste ronde, en verloor van James Blake in de tweede. In het najaar zette hij echter geen noemenswaardige resultaten meer neer. In 2011 speelde hij ook vooral op challengerniveau. In de tweede helft van het jaar won hij drie futurestoernooien.

Polansky speelde in 2007 voor het eerst voor het Canadese Davis Cupteam, in een duel tegen Colombia in de kwartfinale van de Amerikaanse Groep 1. Hij speelde van 2007 tot en met 2011 elk jaar in de Davis Cup. In totaal speelde hij twaalf enkelpartijen, waarvan hij er acht won.