Eugenie Bouchard

Vanaf 2007 speelde zij toernooien bij de junioren. In 2008 was zij juniorkampioen in Canada (toernooi van Burlington). In 2009 was zij juniorkampioen "Pan American" (toernooi van Tulsa, VS). In 2011 was zij juniorkampioen dubbelspel op Wimbledon, samen met de Amerikaanse Grace Min. In 2012 was zij nog succesvoller op Wimbledon: niet alleen werd zij juniorkampioen dubbelspel (samen met de Amerikaanse Taylor Townsend) maar bovendien juniorkampioen enkelspel – in de finale versloeg zij de Oekraïense Elina Svitolina.

In juni 2008 nam Bouchard voor het eerst deel aan een volwassenentoernooi, het ITF-toernooi van Sumter. Haar eerste ITF-titel veroverde zij in februari 2011 in Burnie (Australië) door in de finale te winnen van de Chinese Zheng Saisai. Zij won zes ITF-titels in het enkelspel en één in het dubbelspel.

Tot de hoofdtabel van een WTA-toernooi drong zij voor het eerst door in juli 2011, op het toernooi van Washington – in het enkelspel bereikte zij de tweede ronde. Het jaar erna bereikte zij in Washington de kwartfinale, na het uitschakelen van de als achtste geplaatste Volha Havartsova. Haar eerste grote succes boekte zij op het WTA-toernooi van Charleston 2013, waar zij nummer tien van de wereld Samantha Stosur uitschakelde en het tot de kwartfinales schopte – na dit toernooi stond Bouchard voor het eerst in de top-100. Tot op heden^{(december 2017)} won zij één WTA-titel: op het toernooi van Neurenberg – in de finale versloeg zij Karolína Plíšková.

Aan het einde van het tennisseizoen 2014 werd Bouchard door de WTA uitgeroepen tot Most improved player of the year 2014.[1] Haar eindejaarsranking was van 32 (eind 2013) gestegen naar de zevende positie.

In de periode 2011–2015 maakte Bouchard deel uit van het Canadese Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 11–4.