Vlag van Suriname
De nationale vlag van Suriname is de vlag van de Republiek Suriname. Hij werd officieel in gebruik genomen op 25 november 1975, bij de viering in het sportstadion van het bereiken van de onafhankelijkheid van het land. De vlag bestaat uit vijf horizontale strepen, van boven naar onderen in de kleuren groen (dubbele breedte), wit, rood (viervoudige breedte), wit en groen (dubbele breedte). In het centrum van de vlag bevindt zich een gele, vijfbenige ster.
.svg.png)
.svg.png)
Het rood symboliseert de vooruitgang en de strijd voor een beter bestaan; het wit staat voor vrijheid en gerechtigheid (vrede) en de kleur groen is symbool voor de vruchtbaarheid van het land. De ster symboliseert de hoop op een "gouden" toekomst oftewel, zoals scholieren wordt geleerd: eenheid. Volgens Surinames eerste president, Johan Ferrier, in Laatste gouverneur, eerste president (1975), is de positie van de punten nog onderwerp van debat geweest en werd ervoor gekozen twee punten omlaag te richten: 'met beide benen stevig op de grond'.
Eerste vlag
Na het ondertekenen van het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden op 15 december 1954 ontstond de behoefte aan een eigen officiële vlag, wapen en volkslied. In 1958 kreeg Lou Lichtveld van premier Severinus Desiré Emanuels de opdracht een vlag te ontwerpen. Lichtveld plaatste een ster afkomstig van het wapenschild van Suriname op de witte baan van de Nederlandse vlag. Dit ontwerp werd in de Staten van Suriname afgekeurd omdat er nauwelijks verschil was met de Nederlandse vlag. Hierop kreeg minister V.M. de Miranda van Openbare Werken en Verkeer het verzoek met een nieuw voorstel te komen. Het idee was de verschillende bevolkingsgroepen te vertegenwoordigen met de kleuren zwart (Afrikanen), bruin (Hindoestanen), geel (Javanen en Chinezen), rood (Indianen) en wit (Europeanen). Uiteindelijk was het Noni Lichtveld, de dochter van Lou Lichtveld, die met het idee kwam om vijf sterren met deze kleuren te gebruiken en deze met een ellips te verbinden. De door haar voorgestelde achtergrondkleuren groen of blauw vielen af omdat deze te nauw verbonden werden geacht met de NPS respectievelijk het Eenheidsfront van David Findlay. Er werd gekozen voor een witte achtergrond die symbool moest staan voor de vrede waarin de bevolkingsgroepen samenleven. Lou Lichtveld was fel tegen omdat hij het ontwerp heraldisch onverantwoord vond, maar uiteindelijk werd op 8 december 1959 de vlag goedgekeurd en een week later op Koninkrijksdag samen met het wapen en volkslied geïntroduceerd.
Vlag van de Gouverneur
De vlag van de Gouverneur droeg de kleuren van de Nederlandse vlag tweemaal als fragment, onder en boven. Deze fragmenten op de vlag moesten symbool staan voor de band met het moederland van Suriname, het Koninkrijk der Nederlanden. Gecentreerd in het midden van het witte veld is een miniatuur versie te zien van de toenmalige vlag. Deze vlag is goedgekeurd door de Hoge Raad van Adel (Den Haag) op 14 maart 1966.
Externe link
| Vlaggen van staten en afhankelijke gebieden in Zuid-Amerika |
|---|
|
Lijst van vlaggen van Zuid-Amerika Afhankelijke gebieden |