Vlag van Italië

De eerste politieke entiteit die een groen-wit-rode vlag gebruikte, was de Cispadaanse Republiek in 1796. Groen, wit en rood zijn traditionele Milanese kleuren, maar het is de vraag in hoeverre de totstandkoming van de Italiaanse vlag daarvan is afgeleid. Rood en wit zijn afkomstig van het Milanese wapenschild (en later de vlag), dat een rood kruis op een witte achtergrond toont. Groen was de kleur van de Milanese burgerwacht.

Het ontwerp van de vlag is afgeleid van de vlag van Frankrijk, waarbij het blauw van de Franse vlag werd vervangen door groen. Er is geen officiële symboliek aan de kleuren toegekend.

Sommige Italianen hebben geprobeerd een symbolische betekenis aan de kleuren te geven.

• Een algemeen aanvaarde betekenis:
  • groen staat voor de heuvels en vlakten,
  • wit voor de besneeuwde Alpen en diens gletsjers
  • rood voor het bloed dat vergoten is bij het verenigen van de Italiaanse gebieden.

• Er is ook een uitleg die naar de Italiaanse keuken verwijst:
  • groen staat voor basilicum,
  • wit voor mozzarella
  • rood voor tomaat.

• Een derde type symboliek verwijst naar teleologische deugden:
  • groen staat voor hoop,
  • wit voor overtuiging
  • rood voor liefdadigheid.

Maritieme vlaggen

Geus van Italië

Bij maritieme vlaggen wordt in de witte baan nog een wapen in vier kwartieren getoond, van de vier belangrijkste repubbliche marinare (zeevarende republieken) die tegenwoordig deel uitmaken van Italië: Venetië (vertegenwoordigd door de leeuw, eerste kwartier), Genua (rechtsboven), Amalfi (derde kwartier), en Pisa (vertegenwoordigd door hun respectievelijke kruissymbolen).

De dienstvlag en de oorlogsvlag ter zee hebben boven dit wapen een kroon. Merk op dat de Leeuw van Sint Marcus in het wapen van de handelsvlag met één poot op een boek rust en de andere op de grond houdt, terwijl hij op de oorlogsvlag met de één poot op een boek rust en met de andere het zwaard heft.

Dit wapen is niet het nationale embleem van Italië. Het wapen zoals dat op de oorlogsvlag staat is het embleem van de Marina Militare;de banier daarvan is de Italiaanse geus.

Vlag van Italië in de kleuren van 2003-2006

In maart 2003, 207 jaar nadat er voor het eerst een rood-wit-groene vlag in Italië opdook, werden de kleurenspecificaties vastgelegd. Al snel ontstond onvrede over deze kleuren en werden de specificaties veranderd. De huidige specificaties zijn volgens de Pantonecodering:[1]

17-6153 TC    (varengroen)

11-0601 TC    (helderwit)

18-1662 TC    (vlammend scharlakenrood)

De hoogte-breedteverhouding van de vlag is 2:3, waarbij alle drie de banen een derde van de breedte innemen.

De Cisalpijnse Republiek werd in 1797 gesticht. Vanaf 11 mei 1798 gebruikte dit land een verticale driekleur in de kleuren van de huidige Italiaanse vlag, maar in een andere ratio. De Cisalpijnse Republiek was een vazalstaat van het napoleontische Frankrijk.

In 1802 veranderde deze republiek haar naam in 'Italiaanse Republiek'. Ook werd er een nieuwe vlag aangenomen. Deze vlag bevat een groen vierkant dat op zijn beurt in een witte ruit op een rode achtergrond is geplaatst.

In 1805, toen Napoleon Frans keizer werd, werd de Italiaanse Republiek het Koninkrijk Italië, met Napoleon als koning. In de vlag van de Italiaanse Republiek werd toen een adelaar geplaatst. Deze staat bestond tot 1814.

Naast deze vlag is de vlag van de Romeinse Republiek afgebeeld. Deze republiek bestond in 1849 gedurende vijf maanden.

Van 1861 tot 1 januari 1948 had de vlag van Italië het wapen van het Huis van Savoye in het midden van de vlag staan.

De Italiaanse Sociale Republiek bestond tussen 23 september 1943 en 25 april 1945 en was een vazalstaat van nazi-Duitsland. Dit land gebruikte een Italiaanse vlag met daarop een adelaar rustend op een fasces.

Vlag van de Cisalpijnse Republiek	Vlag van de napoleontische Italiaanse Republiek	Vlag van het koninkrijk Italië
Vlag van de Romeinse Republiek	Vlag van Italië, 1861-1948	Vlag van de Italiaanse Sociale Republiek