Virgin Galactic

Virgin Galactic, opgericht in 2004, is een bedrijf dat deel uitmaakt van de Virgin Group van Richard Branson, dat van plan is bemande ruimtevluchten aan te bieden aan het betalend publiek, en daarnaast ook satellieten te lanceren. Branson heeft plannen ontvouwd om een hele industrie rond ruimtetoerisme te starten en wil uiteindelijk zelfs een hotel in de ruimte bouwen.

SpaceShipOne

Tussen 2001 en 2009 werden ruimtevluchten voor burgers aangeboden door het Russische ruimtevaartagentschap Roskosmos. Deze vluchten kosten rond de 20 miljoen euro. De vluchten van Virgin Galactic zouden een grote stap voorwaarts betekenen, omdat ruimtetoerisme hiermee ook binnen het bereik komt van mensen met een kleinere beurs. Virgin Galactic wordt gerekend tot de NewSpace-beweging.

Op 28 oktober 2019 werd Virgin Galactic op de New York Stock Exchange gebracht.

Eerste plannen

Na de succesvolle vlucht van de SpaceShipOne in het kader van de Ansari X Prize-competitie, ondertekende Virgin Galactic op 25 september 2004 een contract met Mojave Aerospace Ventures om het eerste commerciële ruimtetuig te kopen met het oog op ruimtetoerisme. Volgens plan zullen er vijf ruimteschepen gebaseerd op het SpaceShipOne-toestel worden gebouwd. Het nieuwe schip zal bestuurd worden door een piloot en vijf passagiers kunnen vervoeren. Een vlucht moet ongeveer drie uur duren, waarbij rond de zeven minuten gewichtloosheid wordt ervaren. Een ticket voor een korte suborbitale ruimtevlucht buiten de dampkring zou aanvankelijk ongeveer 200.000 dollar kosten, waarvoor één vlucht en een week vluchttraining wordt aangeboden. Vanaf 2008 moesten deze vluchten mogelijk zijn. Winsten van eerdere vluchten moeten ervoor zorgen dat volgende vluchten goedkoper worden.

Testvluchten

In januari 2008 werd het ontwerp getoond van SpaceShipTwo, dat behoorlijk afweek van wat op grond van het origineel was verwacht. In het nieuwe ontwerp is er ruimte voor twee piloten en zes passagiers. Op 10 oktober 2010 maakte het bedrijf bekend dat haar prototyperuimteschip, de VSS Enterprise, een geslaagde eerste testvlucht heeft uitgevoerd.[1]

Op 31 oktober 2014, in de nabijheid van de Mojave Air and Space Port stortte de first SpaceShipTwo neer. De testpiloot Mike Alsbury kwam daarbij om het leven en Pete Siebold raakte zwaargewond. In het persbericht liet de firma weten dat SpaceShipTwo serial 2, het tweede ruimteschip, voor tweederde is afgewerkt, en dat het programma niet in gevaar komt. WhiteKnightTwo, het draagvliegtuig, werd niet beschadigd bij het incident.[2]

Eind 2016 werd een eerste airdrop-testvlucht en landing met het nieuwe SpaceShipTwo (de VSS Unity) en de WhiteKnightTwo uitgevoerd. In 2018 en 2019 werden enkele door de raketmotor aangedreven testvuchten uitgevoerd waarbij de maximum hoogte steeds verder omhoog werd gebracht en de grens van 50 mijl die Virgin aanhoudt als grens van de ruimte enkele malen werd overschreden.

Richard Brandson en zijn gezin zullen de eerste passagiers zijn. Een vlucht met SpaceShipTwo zal in eerste instantie 250.000 dollar kosten.[3]

LauncherOne

Ook heeft Virgin Galactic een groot deel van de LauncherOne, een onbemande airdropped, orbitale draagraket voor lichtgewicht satellieten ontwikkeld. Begin 2017 werd de divisie rond deze raket echter ondergebracht in een nieuw bedrijf, Virgin Orbit[4]. De CosmicGirl, een aangepaste Boeing 747-400 die de LauncherOnes zal lanceren was verluidt eind 2017 operationeel.[5]

Toekomstplannen

Naast het verwezenlijken van wetenschappelijke en toeristische ruimtevluchten met SpaceShipTwo heeft Richard Branson meermaals aangegeven ook point-to-point ruimtevluchten als toekomst doel te zien. In 2005 had Scaled Composites daarvoor al een conceptontwerp genaamd SpaceShipThree klaarliggen. In oktober 2019 vertelde Branson dat Virgin Galactic daarom een samenwerking met Boeing is aangegaan om die mogelijkheid te onderzoeken.[6]

Concurrentie

Naast Virgin Galactic werkt ook Blue Origin aan een herbruikbaar suborbitaal commercieel ruimteschip genaamd New Shepard. Hun benadering is echter een verticale lancering met een ruimtecapsule voor 6 personen op een enkeltrappige draagraket.

Eerder had ook XCOR een vergelijkbaar suborbitaal ruimtevliegtuig in ontwikkeling. Dit werd echter na grote vertraging en opgelopen ontwikkelingskosten geannuleerd.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.