Viercontinentenkampioenschap 2019

Alle ISU-leden uit Afrika, Amerika, Azië en Oceanië hadden het recht om maximaal drie startplaatsen per categorie in te vullen. Deze regel is afwijkend ten opzichte van de overige ISU kampioenschappen waarbij extra startplaatsen kunnen worden verdiend door de prestaties van de deelnemers in het voorgaande jaar.

Veertien landen schreven dit jaar deelnemers in voor deze kampioenschappen. Zij vulden het aantal van 67 startplaatsen in. Canada en de Verenigde Staten vulden ieder de maximale mogelijkheid van twaalf startplaatsen in.

(Tussen haakjes het aantal startplaatsen; respectievelijk: mannen, vrouwen, paren, ijsdansen)

Canada (3-3-3-3)  Verenigde Staten (3-3-3-3)  China (2-1-2-3)  Australië (3-2-0-2)  Japan (3-3-0-1)

Zuid-Korea (3-3-0-0)  Hongkong (2-2-0-0)  Kazachstan (1-1-0-0)  Maleisië (2-0-0-0)  Mexico (1-1-0-0)

Taiwan (1-1-0-0)  Brazilië (0-1-0-0)  Filipijnen (0-1-0-0)  Thailand (1-0-0-0)

Bij de mannen werd Shoma Uno de vijfde Japanner die dit kampioenschap op zijn naam schreef, het was de zevende titel voor Japan. Voor Uno was het zijn derde kampioenschapsmedaille, in 2017 werd hij derde en in 2018 tweede. De titelverdediger, de Chinees Jin Boyang, eindigde dit kampioenschap op de tweede plaats, ook voor hem was het zijn derde medaille, in 2016 werd hij ook tweede. De derde positie werd ingenomen door de debuterende Amerikaan Vincent Zhou.

Bij de vrouwen werd Rika Kihira de negende Japanse die dit kampioenschap op haar naam schreef, het was de dertiende titel voor Japan. Voor Kihira was het haar eerste podiumplaats. De zilveren medaille werd door Jelizabet Toersynbajeva behaald, ook voor haar was het haar eerste medaille. Het was ook de eerste medaille bij de vrouwen voor Kazachstan, alleen Denis Ten had eerder een medaille, goud bij de mannen in 2015, gewonnen voor dit land. De derde positie werd ingenomen door de Japanse Mai Mihara, de kampioene van 2017 en zilveren medaille winnares in 2018.

Bij de paren ging de titel voor de vijftiende keer naar China en voor de vijfde keer naar het paar Sui Wenjing / Han Cong. Hun eerdere titels werden in 2012, 2014, 2016 en 2017 behaald. Het Canadese paar Kirsten Moore-Towers / Michael Marinaro op plaats twee behaalden hun tweede podiumplaats, in 2013 behaalden ze ook de zilveren medaille. Ook het Chinese paar Peng Cheng / Jin Yang op plaats twee behaalden beide hun tweede medaille, gezamenlijk hun eerste. Cheng werd in 2015 tweede met Zhang Hao en Yang in 2016 derde met Yu Xiaoyu.

Net als bij de eerste negentien edities gingen ook deze editie de medailles in het ijsdansen naar Canada en de Verenigde Staten. Madison Chock / Evan Bates wonnen als zevende Amerikaans paar de titel welke voor de twaalfde keer naar de Verenigde Staten ging. Het was hun vijfde podiumplaats, in 2013 en 2017 werden ze derde, in 2015 en 2016 tweede. De plaatsen twee en drie werden door Canadezen ingenomen. De zilveren medaillisten Kaitlyn Weaver / Andrew Poje wonnen ook hun vijfde medaille, ze werden kampioen in 2010 en 2015 en derde in 2012 en 2016. De bronzen medaillisten Piper Gilles / Paul Poirier behaaden hun tweede medaille, in 2014 werden ze tweede.

Onderdeel	1	2	3
Mannen	Shoma Uno	Jin Boyang	Vincent Zhou
Vrouwen	Rika Kihira	Jelizabet Toersynbajeva	Mai Mihara
Paren	Sui Wenjing / Han Cong	Kirsten Moore-Towers / Michael Marinaro	Peng Cheng / Jin Yang
IJsdansen	Madison Chock / Evan Bates	Kaitlyn Weaver / Andrew Poje	Piper Gilles / Paul Poirier