The Witches (1990)

Dit was de laatste verfilming van een van Roald Dahls boeken die werd voltooid voor zijn overlijden. Hij stierf een paar maanden na de première van de film.

De opnames van de openingsscène vonden plaats in Bergen in Noorwegen. De rest van de film is grotendeels opgenomen op locatie in Cornwall.

Voor de rol van de opperheks werd aanvankelijk Cher uitgekozen, maar uiteindelijk ging de rol naar Anjelica Huston. Volgens Felicity Dahl was Anjelica Huston ook Roald Dahls favoriete keuze voor de rol. Tijdens de scènes in de vergaderzaal werden enkele van de aanwezige heksen gespeeld door mannelijke acteurs. Zij zaten op de achterste rijen en bleven altijd op de achtergrond. Een van deze heksen werd gespeeld door Michael Palin.

Dit was de laatste film waar Jim Henson persoonlijk bij betrokken was. Zijn bedrijf verzorgde onder andere de special effects rondom de muizen. Henson stierf in mei 1990.

De film vertoont een aantal verschillen met het boek.

Het grootste verschil is het einde, waarin Luke weer een mens wordt door toedoen van Miss Irvine, de enige heks die geen muis wordt en tot inkeer is gekomen. In het boek blijft hij een muis. Roald Dahl was absoluut niet te spreken over deze wijziging, en wilde dan ook niets met de film te maken hebben. Hij zou zelfs een paar keer met een megafoon bij een bioscoop zijn gaan staan om mensen aan te raden niet naar de film te gaan kijken.

Andere verschillen zijn:

• In het boek worden zowel de hoofdpersoon als zijn oma nooit bij naam genoemd. De namen Luke en Helga zijn er voor de film bij bedacht.
• In de film komt Luke uit Amerika, in het boek uit Engeland.
• In het boek zit Luke in de auto bij zijn ouders tijdens het ongeluk dat hen fataal wordt. In de film vindt het ongeluk plaats wanneer zijn ouders een avondje weg zijn en hij bij zijn oma logeert.
• In de film hebben Helga en de opperheks elkaar blijkbaar al eerder ontmoet. Zo omschrijft de opperheks Helga als een oude tegenstander, en vertelt Helga de opperheks, nadat deze in een muis is veranderd, dat het dit keer haar beurt is. In het boek wordt nooit vermeld of Helga en de opperheks elkaar kennen, hoewel de oma van de hoofdpersoon zeer veel over heksen en hun organisatie weet.
• In de film zijn heksen onder andere te herkennen aan paarse ogen. In het boek veranderen hun ogen constant van kleur. Ook zijn heksen in het boek te herkennen aan blauw speeksel, iets wat niet in de film is verwerkt.
• De werking van de toverdrank is in de film anders dan in het boek. In het boek werkt de drank op een tijdstip dat tijdens de bereiding van de drank wordt vastgesteld. In de film werkt de drank altijd twee uur na toediening. In beide gevallen werkt de drank echter onmiddellijk wanneer een overdosis wordt toegediend. De drank heet in het boek Muizenmaker Tijddrank. In de film heet deze Formule 86.
• In het boek wordt Luke al in de vergaderzaal gevangen, in de film niet; hij blijft dan veel langer buiten handen van de heksen die hem uiteindelijk op zijn kamer alsnog weten te vangen waarna zij hem in de vergaderzaal in een muis veranderen.
• Het personage Bruno is in de film een stuk aardiger tegenover Luke dan in het boek. Zijn vader probeert daarentegen onbeschaamd in het bijzijn van zijn vrouw met de vermomde opperheks te flirten terwijl dit in het boek niet voorkomt. Tevens kan oma in de film maar op het laatste moment voorkomen dat Bruno's vader ook van de behekste soep eet en in een muis verandert.
• In de film brengt een kamermeisje de toverdrank in haar nek aan, denkend dat het parfum is. Hierdoor gaat op die plaats een muizenvacht groeien.
• In zowel het boek als de film is Luke als muis in de keuken getuige van koks die het met de hygiëne niet te nauw nemen, maar op verschillende manieren. In de film wordt een stuk vlees uit de vuilnisbak terug op het bord geschept. In het boek spugen alle koks op de biefstuk die oma teruggestuurd had naar de keuken omdat deze te taai was.