Strijkkwartet nr. 4 (Beethoven)

In de schetsboeken (zie inleiding) ontbreekt elk spoor van dit kwartet. Vermoed wordt daarom dat dit kwartet terug grijpt op oud materiaal. Met name het “Duet voor Obligate Brilleglazen” (ca 1795-8(?)) voor viool en altviool met een soortgelijk thema stond mogelijk model aan dat van het eerste deel. Qua sfeer en uitwerking herinnert het thema aan de Mannheimer school. Mogelijk ook gaat het deels om materiaal wat Beethoven al in Bonn had gecomponeerd.

Ook bij de andere delen gaat het om mogelijk/waarschijnlijk ouder materiaal.

1. Lyrisch thema in mineur en een daaraan sterk verwant tweede thema (begint in altviool) bepalen de sfeer van het deel. Het blijft gebonden aan het idioom van de Mannheimer school: “niets revolutionairs”
2. Ontspannen speelmuziek met staccato simpel thema dat de sfeer domineert.
3. De lyrische ook patethische puls van het eerste deel lijkt weer te worden opgepakt.
4. Het zonder pauze beginnende slotdeel is een Rondofinale met een aantrekkelijke zigeunerachtige melodie als hoofdthema. Op effect geschreven met onder andere tot prestissimo versnellen in het slot.

Is omstreden. Kersham vindt het na een uitvoerige technische analyse het meest zouteloze deel van de “zogenaamde eerste-klas” werken van Beethoven. Meeste anderen waarderen het dat er ook een vroege Beethoven bestaat en zijn toch iets vriendelijker.