Strafwetboek (België)

Het Strafwetboek (Sw.[1]) van 8 juni 1867[2] is naast het Wetboek van strafvordering de basis van het strafrecht in België.

Strafwetboek
Code pénal
Strafgesetzbuch
CiteertitelStrafwetboek
Code pénal
Strafgesetzbuch
TitelStrafwetboek van 8 juni 1867
Soort regelingWet
Toepassingsgebied België
Rechtsgebiedstrafrecht
Statusin werking
Grondslagwetsontwerp
Goedkeuring en inwerkingtreding
Aangenomen doorKamer van volksvertegenwoordigers op 17 mei 1867; Senaat op 11 mei 1867
Ondertekend op8 juni 1867 door koning Leopold II
Gepubliceerd op9 juni 1867
Gepubliceerd inBelgisch Staatsblad
In werking getreden op15 oktober 1867
Ingetrokken/
opgeheven op
gepland
Geschiedenis
Opvolger vanCode Pénal (1811)
Opgevolgd doorNieuw Strafwetboek (in voorbereiding)
WijzigingenExterne lijst
Lees online
Strafwetboek
Code pénal
Strafgesetzbuch
Portaal    Mens & maatschappij

Het bevat twee boeken, een algemeen en een specifiek.

Geschiedenis

Minister van Justitie François-Philippe de Haussy belastte in 1848 een commissie onder leiding van de professoren Jacques-Joseph Haus en J.S.G. Nypels met de uitwerking van een nieuw strafwetboek. Hun tekst was een modernisering van de napoleontische Code Pénal van 1810/1834, zonder deze compleet te verloochenen. Het resultaat werd gestemd in 1867 en was een invloed op het Nederlandse Strafwetboek van 1881.

In de 20e eeuw liepen diverse nieuwe codificatiepogingen op niets uit. Minister van Justitie Koen Geens stelde in 2015 een commissie aan die een nieuw Strafwetboek moest voorbereiden, bestaande uit Damien Vandermeersch en Joëlle Rozie, met medewerking van Jeroen De Herdt, Marie Debauche en Margot Taeymans.[3] Op 20 januari 2017 werd het wetsontwerp voor de modernisering van Boek 1 door de Ministerraad goedgekeurd. Op 20 juli 2018 volgde de goedkeuring voor de hervorming van Boek 2.[4] De val van de Regering-Michel I verhinderde dat het tot een stemming in het parlement kwam. De tekst werd hernomen als wetsvoorstel, maar hij raakte niet meer gestemd. Tijdens de volgende legislatuur werd de tekst opnieuw neergelegd als wetsvoorstel.

Boek 1: de misdrijven en de bestraffing in het algemeen

Boek 1 bevat de algemene bepalingen over de misdrijven, om te beginnen de indeling in (zware) misdaden, de tussencategorie van de wanbedrijven en de (lichte) overtredingen. Daarmee komen ook drie categorieën van straffen overeen, respectievelijk de criminele gevangenisstraf of opsluiting, de correctionele gevangenisstraf tot ten hoogste vijf jaar, en de politiegevangenisstraf, die niet meer dan zeven dagen mag bedragen. Een andere mogelijke straf is de ontzetting van het recht om bepaalde ambten uit te oefenen, bijvoorbeeld ook om deel te nemen aan verkiezingen. Daarnaast zijn er de financiële sancties, zoals de geldboete en/of de verbeurdverklaring van een illegaal vermogensvoordeel. Sinds 1999 stelt het Strafwetboek ook rechtspersonen strafbaar. Daar is uiteraard geen opsluiting mogelijk, maar wel een eventuele ontbinding of een tijdelijke of definitieve sluiting. Sinds kort zijn ook werkstraffen en andere alternatieve straffen voorzien in het wetboek.

Boek 1 omschrijft ook nog een aantal algemene begrippen, zoals

Boek 2: de misdrijven en de bestraffing in het bijzonder

Hier worden alle specifieke misdrijven beschreven, telkens met hun bestraffing

Titel I. Misdaden en wanbedrijven tegen de veiligheid van de Staat

Titel II. Misdaden en wanbedrijven die door de Grondwet gewaarborgde rechten schenden

  • De vrije uitoefening van de erediensten
  • Schending door openbare ambtenaren

Titel III. Misdaden en wanbedrijven tegen de openbare trouw

Titels IV en V. Misdaden en wanbedrijven tegen de openbare orde

  • Samenspanning van ambtenaren
  • Aanmatiging van macht door overheden
  • Verduistering en knevelarij
  • Omkoping, zowel actieve als passieve corruptie van overheidsdienaren
  • Misbruik van gezag
  • Afluisteren van communicatie
  • Weerspannigheid
  • Smaad en geweld tegen het openbaar gezag
  • Zegelverbreking
  • Belemmering van openbare werken
  • Publicaties zonder verantwoordelijke uitgever
  • Illegale casino’s, loterijen, speelhuizen en pandhuizen
  • Mededeling van fabrieksgeheimen, bedrieglijke prijsmanipulatie

Titel VI. Misdaden en wanbedrijven tegen de openbare veiligheid

  • Criminele organisaties
  • Bedreiging met een aanslag of valse meldingen
  • Helpen ontvluchten van gevangenen (voor de gevangene zelf is er geen misdrijf)
  • Banbreuk en verberging van veroordeelde of vermoorde personen

Titel VIbis. Misdaden met betrekking tot het nemen van gijzelaars

Titel VII. Misdaden en wanbedrijven tegen de orde der familie en tegen de openbare zedelijkheid

Titel VIII. Misdaden en wanbedrijven tegen personen

Titel IX. Misdaden en wanbedrijven tegen eigendommen

Titel IXbis. Misdrijven tegen de vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van informaticasystemen

Titel X. Overtredingen

  • De overtredingen volgens het Strafwetboek worden ingedeeld in vier klassen. Het gaat onder meer over het nalaten om straten of doorgangen vrij te houden, het ophitsen van honden, moeskopperij, kansspelen (kaarten) op straat, doden of verwonden van huisdieren (van een ander), afscheuren van officiële aanplakbiljetten, nachtlawaai, valse gewichten, maten en weegtoestellen, waarzeggen en uitleggen van dromen, taartgooien, enz. De meeste overtredingen worden nochtans genoemd in andere wetten, bijvoorbeeld de wegcode.

Met ingang van 1 april 2005 vallen veel van deze overtredingen niet meer onder het Strafwetboek maar onder de gemeentelijke administratieve sancties.

Buiten het Strafwetboek zal men nog talrijke bijzondere wetten aantreffen die bepaalde gedragingen strafbaar stellen, zoals de wet van 25 maart 1891 houdende bestraffing van het aanzetten tot het plegen van misdaden en wanbedrijven.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.