Staf Neel

Voor zijn politieke carrière was Neel bediende bij het Rijksfonds voor Sociale Reclassering van Mindervaliden en sociaal onderzoeker van Huisvesting-Antwerpen. Hij was van jongs af actief in de socialistische beweging. Zo was hij onder meer eind jaren 1960 secretaris van de Jongsocialisten-afdeling Antwerpen en bestuurslid van de BSP-afdeling Antwerpen. Ook was hij een tijdlang kabinetsmedewerker van BSP-minister Willy Calewaert.[2]

Staf Neel zetelde van 1971 tot aan zijn dood in 2012 in de Antwerpse gemeenteraad, eerst voor de socialistische partij SP. In 1992 maakte hij de overstap naar het Vlaams Belang, waardoor de toenmalige Antwerpse coalitie haar meerderheid kwijtraakte[3] en de toenmalige coalitiepartners CVP en SP de Volksunie mee in de coalitie moesten opnemen. In 2003 bood tijdens de Visa-affaire toenmalig sp.a-schepen Kathy Lindekens haar ontslag aan. Staf Neel zou als langst zetelend gemeenteraadslid schepen worden en daarom trok Lindekens haar ontslag in.[4][5] Daarnaast was hij van 1977 tot 1985 provincieraadslid van Antwerpen.

Van 2003 tot 2007 was hij voor het Vlaams Blok en daarna het Vlaams Belang lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers. Hij was er lid van de 'Commissie voor de Landsverdediging', 'Commissie voor Legeraankopen' en 'Commissie voor de Verzoekschriften'. Daarnaast was hij plaatsvervangend lid in de Commissie voor de Sociale Zaken, Commissie voor het Bedrijfsleven, het Wetenschapsbeleid, het Onderwijs, de Nationale wetenschappelijke en culturele instellingen, de Middenstand en de Landbouw en de Commissie voor de Volksgezondheid, het Leefmilieu en de Maatschappelijke Hernieuwing.

Neel was een hevige tegenstander van Marie-Rose Morel en haar invloed binnen de partij.[6]