Sniporchis

De sniporchis is een 15-65 cm hoge orchidee. Het is een meerjarige plant (geofyt) die elk jaar vanuit ondergrondse wortelknol opnieuw een bloemstengel vormt. De slanke stengel draagt een bladrozet, meerdere stengelbladeren en een ijle aar met maximaal drie tot twaalf bloemen.

Het bladrozet bestaat uit drie tot zeven lancetvormige groene, ongevlekte bladeren. De bloeistengel heeft ook nog twee tot vier stengelomvattende bladeren.

Sniporchis, detail bloem

De bloemen zijn typisch voor de spiegelorchissen, met drie gelijke kelkbladen, twee kleinere kroonbladen en een opvallende lip.

De kelkbladen zijn roze tot violet, zelden wit of groen, breed ovaal tot eirond en met een groene nerf. De veel kleiner kroonbladen zijn eveneens roze tot violet, lancetvormig tot driehoekig en behaard.

De lip is drielobbig, opgeblazen, eveneens kort behaard en kastanjebruin van kleur met een gele rand. De zijlobben zijn kort, ovaal of driehoekig en dicht behaard. De middelste lob is veel groter, ovaal tot omgekeerd eirond (de grootste breedte onder het midden), met een duidelijk x-vormig speculum, eveneens bruin of paars met een gele rand. Onderaan de lip is er een duidelijk aanhangseltje dat naar voor wijst. Het gynostemium midden in de bloem lijkt van opzij gezien opvallend veel op de kop en bek van een houtsnip, wat de Nederlandse naam van de plant verklaart.

De kleur van de bloem en de tekening van het speculum zijn zeer variabel. Het speculum kan zeer duidelijk zijn, slechts gedeeltelijk aanwezig of volledig verdwenen. De kleur van de kelk- en kroonbladen kan variëren van groen over wit tot violet, en de kleur van de lip kan variëren van bijna zwart tot groen of geel, of op het bruin kunnen groene vlekken aanwezig zijn.

De bloeitijd loopt van eind april tot juni.