Sint-Clarastraat

Op het einde van de straat werd een klooster gebouwd van clarissen. Het kwam tot stand tussen 1260 en 1292. Het ging om clarissen die, in tegenstelling tot de oorspronkelijke voorschriften, eigendommen verwierven. Ze werden daarom de Rijke Claren Urbanisten genoemd.[1]

De Sint-Clarastraat gezien vanuit de Sint-Jorisstraat

Hun klooster werd in 1783 afgeschaft. Op dezelfde plek bouwden de paters-kapucijnen een nieuwe kerk en klooster, die in 1965 verdwenen en op hun beurt plaats maakten voor een sociale woonwijk en voor het openbaar park 'Sincfal'.

Al voor 1302 had de straat die naar het klooster leidde de naam van Sinte-Clarastraat.

De Sint-Clarastraat loopt van de Sint-Jorisstraat naar de Calvariebergstraat en de Sint-Claradreef.

• Albert SCHOUTEET, De straatnamen van Brugge. Oorsprong en betekenis, Brugge, 1977, ISBN 9789062675036.
• Brigitte BEERNAERT e. a., Sint-Clarastraat 67-69, tuin van de dominicanessen, in: Een tuin is meer dan er staat, Open Monumentendagen 2002, Brugge, 2002.
• Brigitte BEERNAERT e. a., Sint-Clarastraat 67, Ons Huis, in: 'Conflict', Open Monumentendag 2011, Brugge, 2011.

• De Clarastraat in de inventaris van het onroerend erfgoed