Vlamingdam

De Vlamingstraat die in de 13de eeuw liep van de Markt tot aan de Vlamingpoort, kende een verlenging buiten de wallen en die noemde men Buter Vlamincpoorte. Dit was een lange weg, die liep tot in Sint-Pieters-op-den-Dijk.

Toen vanaf 1297 de nieuwe omwalling tot stand kwam, werd het deel tussen de oude Vlamingpoort en de nieuwe omwalling een straat binnen de stad. Ze kreeg de naam Vlamingdam, naar de keerdam die er werd gebouwd om te beletten dat het stadsdeel, dat lager lag dan de vestingen, zou onder water lopen. In 1305 komt de naam Vlamingdam al voor.

In het begin van de 19de eeuw werd de Sint-Jorisgilde voor kruisboogschutters herboren en de leden vonden het nodig dit te onderstrepen door van de stad te bekomen dat de straat voortaan Sint-Jorisstraat zou heten. Maar tegen de helft van de eeuw was de gilde uitgestorven en verdwenen. De volksmond bleef de straat Vlamingdam noemen en in 1936 ging het stadsbestuur daar op in door Vlamingdam opnieuw als straatnaam in gebruik te nemen, althans voor een deel van de straat.

De Vlamingdam loopt van de Sint-Jorisstraat (vanaf de kruising met de Kapelstraat) tot aan de Koningin Elisabethlaan.

• 
  Reeks 19de-eeuwse arbeiderswoningen, gerenoveerd in de jaren 1970.
• 
  Een van de vroeg-20ste-eeuwse herenhuizen in Brugse stijl in de Vlamingdam gebouwd.

• Albert SCHOUTEET, De straatnamen van Brugge. Oorsprong en betekenis, Brugge, 1977, ISBN 9789062675036.
• Brigitte BEERNAERT e. a., Vlamingdam 34, Zusters Dominicanessen, in: Monument en Tijd, Open monumentendagen Brugge 2000, Brugge, 2000.
• Frans DEBRABANDERE, Brugse plaatsnamen, in: Brugge die Scone, juni 2013.

• De Vlamingdam in de inventaris van het onroerend erfgoed