Siniša Mihajlović
Siniša Mihajlović (Servisch: Синиша Михајловић) (Vukovar, 20 februari 1969) is een Servisch voetbalcoach en voormalig betaald voetballer. Hij was als international verdediger in de nationale elftallen van Joegoslavië en Servië en Montenegro.
Siniša Mihajlović
| ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Синиша Михајловић | |||||||
Bijnaam | Bombardier van Borovo Miha | |||||||
Geboortedatum | 20 februari 1969 | |||||||
Geboorteplaats | Vukovar, ![]() ![]() | |||||||
Been | Links | |||||||
Positie | Verdediger | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
Getrainde clubs | ||||||||
| ||||||||
Erelijst | ||||||||
| ||||||||
|
Clubcarrière
Mihajlović groeide op in de omgeving van Borovo en specialiseerde zich in het nemen van vrije trappen. Dit bezorgde hem de bijnaam Bombardier van Borovo, naast zijn koosnaam Miha (uit te spreken als Miega). Mihajlović' profcarrière begon bij FK Vojvodina en Rode Ster Belgrado in het voormalige Joegoslavië. Daarna speelde hij voor AS Roma, Sampdoria en Lazio Roma. In 2006 sloot hij in Italië zijn actieve carrière af bij Inter Milaan.
In 1991 won hij met RS Belgrado de Champions League en de wereldbeker. Hij werd driemaal landskampioen van Joegoslavië: in 1989 met Vojvodina en in 1991 en 1992 met Rode Ster Belgrado. Bij de Italiaanse clubs waarbij hij speelde heeft Mihaljović ook veel prijzen gewonnen. Met Lazio won hij de Italiaanse supercup, de Supercoppa in 1998 en in 2000, de Europacup II en de UEFA Super Cup in 1999, won hij tweemaal de Coppa Italia (2000 en 2004) en werd hij een keer landskampioen (2000). Met Inter Milaan won hij ook een keer de Italiaanse Supercup (2005), won hij ook tweemaal de Coppa Italia (2005 en 2006) en werd ook eens landskampioen (2006). Tevens werd hij in 1999 verkozen tot Servisch voetballer van het jaar.
Privéleven
Op 13 juli 2019 heeft Mihajlović aangekondigd dat hij aan het vechten is tegen leukemie.
Interlandcarrière
Mihajlović kwam in de periode 1991–2003 in totaal 63 keer (negen doelpunten) uit voor de nationale ploeg van Joegoslavië en het latere Servië en Montenegro. Hij maakte op 16 mei 1991 zijn debuut in een EK-kwalificatiewedstrijd tegen Faeröer (7-0), de laatste wedstrijd waarin Kroatische spelers de kleuren van Joegoslavië verdedigden.
Interlanddoelpunten | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
# | Datum | Locatie | Wedstrijd | Goal(s) | Score | Uitslag | Wedstrijd |
1 | 12 november 1995 | San Salvador | ![]() ![]() | ![]() | 0 – 1 | 1 – 4 | Oefeninterland |
2 | 15 november 1995 | Monterrey | ![]() ![]() | ![]() | 1 – 3 | 1 – 4 | Oefeninterland |
3 | 10 september 1997 | Bratislava | ![]() ![]() | ![]() | 1 – 1 | 1 – 1 | WK-kwalificatie |
4 | 11 oktober 1997 | Ta' Qali | ![]() ![]() | ![]() | 0 – 2 | 0 – 5 | WK-kwalificatie |
5 | 3 juni 1998 | Lausanne | ![]() ![]() | ![]() | 0 – 1 | 0 – 1 | Oefeninterland |
6 | 14 juni 1998 | Saint-Étienne | ![]() ![]() | ![]() | 1 – 0 | 1 – 0 | WK-eindronde |
7 | 15 november 2000 | Boekarest | ![]() ![]() | ![]() | 1 – 1 | 2 – 1 | Oefeninterland |
8 | 24 maart 2001 | Belgrado | ![]() ![]() | ![]() | 1 – 0 | 1 – 1 | WK-kwalificatie |
9 | 15 augustus 2001 | Belgrado | ![]() ![]() | ![]() | 1 – 0 | 2 – 0 | WK-kwalificatie |
Trainerscarrière
In 2006 werd hij in assistent-coach bij Inter Milan en in 2008 werd hij hoofdcoach van Bologna. Hier werd hij in april 2009 ontslagen en opgevolgd door Giuseppe Papadopulo. In december van dat jaar werd hij coach van Catania. Toen Cesare Prandelli in juni 2010 Fiorentina verliet om Italiaans bondscoach te worden, volgde Mihajlović hem op in Florence. Hij tekende hij in juni 2010 een contract bij Fiorentina[1] en eindigde als negende in zijn eerste seizoen. Mihajlovic werd op 7 november 2011 uit zijn functie gezet en vervangen door Delio Rossi.
Servië
Op 21 mei 2012 werd Mihajlović door de Servische voetbalbond gepresenteerd als de nieuwe bondscoach. Hij tekende een contract voor twee seizoenen, met als opdracht plaatsing voor het WK 2014 in Brazilië. Mihajlovic was de opvolger van Vladimir Petrović, die opstapte nadat zijn land zich niet wist te plaatsen voor Euro 2012.[2] Servië plaatste zich niet voor het WK.
Sampdoria
Mihajlović ging daarna weer in Italië aan de slag, ditmaal bij UC Sampdoria, waar hij de ontslagen Delio Rossi opvolgde. Op 1 juni 2015 maakte hij in een open brief aan de fans van de club bekend te zullen stoppen bij Sampdoria. In zijn eerste seizoen leidde hij de ploeg uit de degradatiezone, het jaar erop eindigde hij met zijn ploeg als zevende in de Serie A.
AC Milan
Mihajlović tekende in juni 2015 een contract tot medio 2017 bij AC Milan, de nummer tien van het voorgaande seizoen.[3] Hij kende in het seizoen 2015/16 een bedroevende start bij de club uit Milaan. Na een 4-0 thuisnederlaag op zondag 4 oktober tegen SSC Napoli stond zijn ploeg op de elfde plaats. AC Milan stuurde Mihajlović op 12 april 2016 de laan uit. Milan stond op dat moment zesde, 27 punten achter koploper Juventus.
Torino
Mihajlović werd in mei 2016 aangesteld als trainer van Torino, de nummer twaalf in de Serie in het voorgaande seizoen. In zijn eerste seizoen eindigde de Serviër als negende met Torino. Op 4 januari 2018, een dag nadat hij in de beker met 2-0 verloor van stadgenoot Juventus, kreeg Mihajlović zijn ontslag van het bestuur van Torino. Enkele uren later presenteerde de club Walter Mazzarri als zijn opvolger.[4]
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties |
![]() | Bologna – seizoen 2019/20 | ![]() |
---|---|---|
1 Da Costa ·
4 Denswil ·
5 Medel ·
6 Paz ·
7 Orsolini ·
8 Nagy ·
9 Santander ·
10 Sansone ·
11 Krejčí ·
13 Bani ·
14 Tomiyasu ·
15 Mbaye ·
16 Poli ·
17 Skov Olsen ·
21 Soriano ·
22 Destro ·
23 Larangeira ·
24 Palacio ·
25 Corbo ·
28 Skorupski ·
30 Schouten ·
31 Džemaili |