Sifan Hassan

In 2015 werd Hassan door haar moeder naar Nederland gestuurd. Over de achtergronden die hiertoe leidden laat zij niets los. Aanvankelijk kwam zij terecht in een opvangkamp in Zuidlaren, waar zij zich doodongelukkig voelde. "Ik heb iedere dag gehuild. Ik was daar zo ongelukkig. Ik mocht niet naar buiten, het was een gevangenis. Ik wilde dood".[3] Na acht maanden ging ze in Leeuwarden wonen, daar werd zij opgevangen door een vrouw die zich als een moeder over haar bekommerde. Daar kon ze het hardlopen, dat ze eerder in Ethiopië op recreatieniveau had bedreven, weer oppakken, de omgeving was echter niet uitnodigend voor lange trainingen.[3]

Er kwam pas verandering in die situatie toen zij in Eindhoven terechtkwam, waar zij werd opgenomen door de Ethiopische gemeenschap en voor het eerst zelfstandig kwam te wonen. Ze startte er een opleiding in de zorg aan het plaatselijke ROC.[4] Ze werd lid van Eindhoven Atletiek, waar haar trainer oud-atleet Aiduna Aitnafa was.[3]

Tijdens de Sylvestercross in Soest, eind 2011, liep ze zich in de kijker bij bondscoach Honoré Hoedt. Deze nam haar op in zijn trainingsgroep. Hassan kwam te wonen in een atletenflat op Het Dorp bij Arnhem, waardoor zij regelmatig op Papendal kon trainen. Sinds Hoedt medio 2013 zijn bondstrainerschap had beëindigd als gevolg van de drastische bezuinigingsmaatregelen die de Atletiekunie had moeten nemen, had deze zijn Running Team Europe opgericht, waarin onder meer Sifan Hassan werd opgenomen. De trainingen op Papendal konden hierdoor worden gecontinueerd.[3] Haar management werd gedaan door Global Sports Communication in Nijmegen.[5]

In 2013 liep Hassan al vroeg in het seizoen op de 1500 m een tijd van 4.06,37 waarmee zij zich in feite kwalificeerde voor de wereldkampioenschappen van 2013 in Moskou. In Ostrava en Lausanne verbeterde zij zich verder middels enkele races via 4.04,02 tot 4.03,73. Ter vergelijking: het Nederlandse record op dit onderdeel stond al sinds 1987 op 4.03,63 op naam van Elly van Hulst. Hierop besloot technisch directeur ad interim Joop Alberda van de Atletiekunie pogingen in het werk te stellen om versnelling aan te brengen in de aanvraag van een Nederlands paspoort voor de Ethiopische, zodat Hassan in Moskou voor Nederland zou kunnen uitkomen. Alle inspanningen mochten echter niet baten, waardoor de Ethiopische dit WK aan zich voorbij zag gaan.

Nauwelijks had Sifan Hassan haar Nederlandse paspoort ten slotte op 22 november 2013 op zak, of haar eerste nationale titel was al een feit. Tijdens de jaarlijkse Warandeloop, die dit jaar tevens dienstdeed als decor voor de Nederlandse veldloopkampioenschappen, bleek zij niet alleen te sterk voor alle Nederlandse deelneemsters, maar ook voor de voltallige buitenlandse concurrentie. Aan de finish van de 8100 meters tellende veldloop had zij twintig seconden voorsprong op de als tweede finishende Portugese Ana Dulce Felix en ruim een minuut op Maureen Koster, die als eerstvolgende Nederlandse op de vijfde plaats binnenkwam.
Enkele weken later zegevierde Sifan Hassan ook bij haar eerste internationale optreden voor Nederland. Op de Europese kampioenschappen veldlopen in het Servische Belgrado zegevierde zij in de wedstrijd voor atletes onder 23 jaar. Bovendien behaalde zij een bronzen medaille als lid van de Nederlandse ploeg in het landenklassement. Hassan was hiermee na Susan Kuijken (kampioene U23 in 2008) de tweede Nederlandse die deze titel ooit veroverde.
Op de laatste dag van het jaar sloot Hassan 2013 in stijl af met het winnen van de Sylvestercross in Soest, de traditionele jaarafsluiter die zij ook in 2012 reeds op haar naam had geschreven. Alleen was zij deze keer bijna een minuut sneller.

Tijdens de internationale indoorwedstrijden in Karlsruhe van 2014 liep Hassan op de 3000 m een tijd van 8.45,32. Dat was bijna een halve minuut onder de kwalificatielimiet van 9.14,00 voor de WK indoor in het Poolse Sopot. Daarnaast was het op dat moment ook de beste wereldjaarprestatie en de tweede indoortijd ooit door een Nederlandse gelopen. Veertien dagen later realiseerde zij tijdens de Indoor Grand Prix van Birmingham een tijd van 4.05,34 op de 1500 m, waarmee zij het nationale indoorrecord van 4.06,40 uit 1988 van Elly van Hulst uit de boeken liep. Hiermee kwalificeerde zij zich nu ook op deze afstand voor de WK indoor. In Sopot koos ze echter voor deelname aan de 3000 m, waarin ze op de vijfde plaats eindigde in een tijd van 9.03,22.[6] Eerder had zij in de kwalificatie een tijd van 8.58,5 gelopen. Het eindresultaat was een bittere teleurstelling voor Hassan, die direct na afloop van haar race een tijdje niet aanspreekbaar was. Zij had zichzelf van tevoren immers goede kansen op de zilveren medaille toegedicht.[7]
Later dat jaar nam Hassan deel aan de Europese kampioenschappen in Zürich, waar zij zich ruimschoots revancheerde voor de eerdere tegenvaller op de WK indoor. Zij won een gouden medaille op de 1500 m[8] en een zilveren op de 5000 m.[9] Vervolgens werd Hassan door de Atletiekunie voorgeselecteerd voor deelname aan de EK veldlopen in Bulgarije, maar zag af van deelname. Als reden hiervan voerde zij onder meer aan, dat ze pas kort weer in training was en dat ze opzag tegen zowel de mentale druk van een kampioenschap als tegen het mogelijk koude weer.[10]

In 2015 was het eerste wapenfeit van Hassan haar overwinning op de 1500 m tijdens de Nederlandse indoorkampioenschappen. Het was haar eerste nationale indoortitel en een goede voorbereiding voor de aanstaande Europese indoorkampioenschappen in Praag, waarvoor zij zich zowel op de 1500 m als op de 3000 m had gekwalificeerd. Daar koos ze ten slotte voor deelname op de 1500 m en die keuze pakte goed uit. In 4.09,05 bleef zij de concurrentie voor, van wie de Poolse Angelika Cichocka met 4.10,53 nog het dichtst in haar buurt bleef.[11]
Vroeg in het baanseizoen verbeterde zij vervolgens op 24 mei 2015 het Nederlandse record op de 1000 m. Tijdens de Fanny Blankers-Koen Games in Hengelo legde ze deze afstand af in 2.34,68. Daarmee verbrak ze de oude recordtijd van Ellen van Langen, die in 1993 de 1000 m in 2.35,21 liep.[12]Bij de wereldkampioenschappen in Peking later dat jaar veroverde ze een bronzen medaille op de 1500 m. Met een tijd van 4.09,34 eindigde ze achter de Ethiopische Genzebe Dibaba (goud; 4.08,09) en Keniaanse Faith Chepngetich Kipyegon (zilver; 4.08,96).

Net als het jaar ervoor gebruikte Hassan eind februari de NK indoor van 2016 als opwarmer voor haar deelname aan het grootste indoorevenement van het seizoen, de WK indoor in Portland. Ditmaal koos zij in Apeldoorn voor de 800 m, omdat zij in Portland vooral snelheid dacht nodig te hebben om kans te maken op een medaille.[13] Hoewel ze na de start langzaam op gang kwam, zegevierde zij met overmacht in 2.02,62 en veroverde zodoende haar tweede nationale indoortitel. Op de WK indoor in Portland, enkele weken later, werd zij vervolgens kampioene op de 1500 m. Met een geweldige versnelling bleef ze in de laatste ronde haar twee voornaamste (Ethiopische) rivalen voor.

Op de Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro reikte ze op de 1500 m tot de finale, maar moest daar genoegen nemen met een vijfde plaats. Ze ontving daarvoor wel een olympisch diploma. Ze nam ook deel aan de 800 m, maar kwam niet verder dan de series.

In de voorbereiding naar de Olympische Spelen was ze tijdens een vakantie in de Verenigde Staten geblesseerd geraakt, wat haar een trainingsachterstand van circa drie maanden had opgeleverd. Bijna een maand na afloop van het toernooi in Rio de Janerio besloot Hassan een einde te maken aan de samenwerking met haar coach Honoré Hoedt. "Ik heb nagedacht over de weg die ik moet volgen om in Tokio 2020 voor de gouden medaille te strijden. Daarbij is het onvermijdelijk dat ik soms moeilijke beslissingen moet nemen", stelde Hassan in een verklaring.[14]

Bij de WK van 2017 in Londen kwam Hassan uit op zowel de 1500 m als de 5000 m. Op de 1500 m was ze favoriete, maar viste ze met een vijfde plaats achter de medailles. Op de 5000 m nam ze revanche en veroverde een bronzen medaille met een eindtijd van 14.42,73.

Op 12 juli 2019 verbeterde Hassan tijdens de Herculis meeting in Monaco, onderdeel van het Diamond League-circuit, het wereldrecord op de Engelse mijl (1609 meter) in een tijd van 4.12,33, een verbetering van het oude record van de Russische olympisch kampioene Svetlana Masterkova uit 1996 met 0,23 seconden.[15]

Bij de WK van 2019 in Doha leverde Hassan een unieke prestatie door als eerste in de geschiedenis van de atletiek op één WK een gouden medaille op de 1500 m en de 10.000 m te behalen.

Outdoor

Indoor

• 2013: 1 Nacht van de Atletiek te Heusden – 2.00,86
• 2015: 5e in ½ fin. WK - 1.58,30
• 2016: 1 NK indoor - 2.02,62
• 2016: 5e in serie OS - 2.00,27

Diamond League-resultaten

• 2015: 2 London Grand Prix - 1.59,46
• 2015: 4e Weltklasse Zürich - 1.59,95
• 2017: 4e Athletissima - 1.58,13
• 2017: 4e Herculis - 1.56,81

• 2013: 2 Ter Specke Bokaal te Lisse – 2.41,43
• 2015: 1 FBK Games - 2.34,68 (NR)

Kampioenschappen + overig

• 2013: 1 Nijmegen Global Athletics – 4.06,37
• 2013: 1 Golden Spike Ostrava - 4.04,02
• 2013: b.m. NK – 4.21,87
• 2014: 1 FBK Games - 4.01,79
• 2014: 1 EK - 4.04,18
• 2015: 1 NK indoor - 4.17,31
• 2015: 1 EK indoor - 4.09,05
• 2015: 3 WK - 4.09,34
• 2016: 1 WK indoor - 4.04,96
• 2016: 5e OS - 4.11,23
• 2017: 1 FBK Games - 3.56,14
• 2017: 5e WK - 4.03,34
• 2018: 3 WK indoor - 4.07,26 (in serie 4.05,46)
• 2019: 1 WK - 3.51,95 (ER)

Diamond League-resultaten

• 2013: 2 Athletissima – 4.03,73[17]
• 2013: 9e Memorial Van Damme - 4.10,54
• 2014: 3 Shanghai Golden Grand Prix - 4.01,19 (NR)
• 2014: 5e Prefontaine Classic - 3.59,38 (NR)
• 2014: 1 Meeting Areva - 3.57,00 (NR)
• 2014: 1 Glasgow Grand Prix – 4.00,67
• 2014: 3 DN Galan - 4.01,62
• 2014: 3 Diamond League - 10 p
• 2015: 2 Qatar Athletic Super Grand Prix - 4.01,40
• 2015: 2 Golden Gala - 3.59,68
• 2015: 1 Aviva Birmingham Grand Prix - 4.00,30
• 2015: 1 Athletissima - 4.02,36
• 2015: 2 Herculis - 3.56,05 (NR)
• 2015: 1 Diamond League - 18 p
• 2016: 2 London Grand Prix - 4.00,87
• 2017: 1 Golden Gala - 3.56,22
• 2017: 1 Meeting de Paris - 3.57,10
• 2017: 2 Memorial Van Damme - 3.57,22
• 2018: 3 Athletissima - 3.58,39
• 2018: 1 Müller Grand Prix Birmingham - 4.00,60
• 2018: 3 Memorial Van Damme - 3.59,41
• 2018: 3 Diamond League - 22 p
• 2019: 2 Meeting International Mohammed VI d'Athlétisme de Rabat - 3.55,93 (NR)
• 2019: 1 Weltklasse Zürich - 3.57,08
• 2019: 2 Diamond League - 27 p

Diamond League-resultaten

• 2015: 2 Memorial Van Damme - 4.18,20 (NR)
• 2015: 1 Diamond League 1500 m/1 Eng. mijl - 18 p
• 2018: 1 Müller Anniversary Games - 4.14,71 (MR + NR)
• 2019: 1 Herculis - 4.12,33 (WR)

Kampioenschappen + overig

• 2012: 1 Gouden Spike te Leiden – 9.08,88
• 2013: Track Meeting te Utrecht – 8.41,61
• 2014: 5e WK indoor - 9.03,22
• 2014: 1 EK team - 8.45,24
• 2018: 2 WK indoor - 8.45,68
• 2018: 1 Continental Cup - 8.27,50 (NR)

Diamond League-resultaten

• 2013: 3 DN Galan - 8.32,53
• 2014: 2 Memorial Van Damme - 8.29,38 (NR)
• 2017: 1 Müller Grand Prix Birmingham - 8.28,90 (NR)
• 2019: 1 Prefontaine Classic - 8.18,49 (ER)

• 2014: 2 EK - 15.31,79
• 2017: 3 WK - 14.42,73[18]
• 2018: 1 EK - 14.46,12 (CR)

Diamond League-resultaten

• 2017: 3 Prefontaine Classic - 14.41,24[19]
• 2018: 2 Meeting International Mohammed VI d'Athlétisme de Rabat - 14.22,34 (ER)
• 2018: 2 Weltklasse Zürich - 14.38,77
• 2019: 3 Müller Anniversary Games - 14.22,12 (ER)
• 2019: 1 Memorial Van Damme - 14.26,26
• 2019: 3 Diamond League - 14 p

• 2019: 1 WK - 30.17,62

• 2012: 12e Parelloop - 34.28

• 2011: 5e Montferland Run - 53.57

• 2011: 1 halve marathon van Eindhoven - 1:17.10
• 2018: 1 halve marathon van Kopenhagen - 1:05.15 (ER)
• 2019: 1 halve marathon van Berlijn - 1.05.45
• 2019: 2 halve marathon van Valencia - 1.05.53

• 2012: 6e 4 Mijl van Groningen - 20.39
• 2013: 6e 4 Mijl van Groningen - 20.01

• 2011: 2 Sylvestercross (6 km) te Soest – 22.36
• 2012: 1 Sylvestercross – 22.30
• 2013: 1 Warandeloop (NK veldlopen) – 27.09
• 2013: 1 EK U23 - 19.40 (3 in het landenklassement)
• 2013: 1 Sylvestercross - 21.37
• 2014: 1 Warandeloop - 27.32
• 2015: 1 EK - 25.47
• 2015: 1 Warandeloop - 27.07