Richard Laurence Millington Synge
Richard Laurence Millington Synge (Liverpool, 28 oktober 1914 – Norwich,18 augustus 1994) was een Brits biochemicus. In 1952 werd hem de Nobelprijs voor de Scheikunde toegekend voor het uitvinden van de partitiechromatografie.
 | ||||
| 28 oktober 1914 – 18 augustus 1994 | ||||
 | ||||
Richard Laurence Millington Synge | ||||
| Geboorteland | Verenigd Koninkrijk | |||
| Geboorteplaats | Liverpool | |||
| Overlijdensplaats | Norwich | |||
| Nobelprijs | Scheikunde | |||
| Jaar | 1952 | |||
| Reden | Voor het uitvinden van de partitiechromatografie." | |||
| Samen met | Archer J.P. Martin | |||
| Voorganger(s) | Edwin McMillan Glenn Seaborg | |||
| Opvolger(s) | Hermann Staudinger | |||
| ||||
Biografie
Synge werd geboren in Liverpool als zoon van Laurence Millington Synge en Katherine Charlotte Swan. Hij is een verre neef van de toneelschrijver John Millington Synge. Hij studeerde aan het Winchester College en het Trinity College in Cambridge.
Hij deed achtereenvolgens onderzoek aan de Wool Industries Research Association in Leeds (1941-1943), het Lister Institute of Preventive Medicine in Londen (1943-1948), het Rowett Research Institute in Aberdeen (1948-1967) en het Food Research Institute in Norwich (1967-1976).
Het was gedurende zijn tijd in Leeds dat hij samen met Archer Martin partitiechromatografie ontwikkelde. Dit is een techniek die gebruikt wordt voor het scheiden van een mengsel van verschillende chemicaliën en dat revolutioneerde analytische scheikunde. Tussen 1942 en 1948 onderzocht hij peptides van de eiwitgroep gramicidine. Dit onderzoek zou later worden gebruikt door Frederick Sanger bij zijn bepaling van de structuur van insuline.
In 1943 huwde hij Ann Stephen, samen kregen ze vier dochters en drie zonen – in aflopende leeftijd: Jane, Elizabeth, Matthew Millington, Patrick Millington, Alexander Millington, Charlotte en Mary. Synge overleed op 79-jarige leeftijd in Norwich.
Bronnen, noten en/of referenties
|